Με γαϊδουρινή υπομονή και επιμονή σκάλιζα ιστορικά κείμενα, άνοιγα βιβλία και ερευνούσα τις παραδόσεις, μπας και καταλάβω τις αιτίες. Σκεπτόμουνα, μήπως τα αίτια ήταν η πατροπαράδοτη ζήλια και ο φθόνος για όσους ξεχωρίζουν, που χαρακτηρίζει τον Ελληνισμό, ή ήταν το κατάλοιπο της τουρκοκρατίας, ο Κοτσαμπασιδισμός, που έτρεμε τους αδούλωτους ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΥΣ, όπως ο Ιωσήφ Ρωγών, που ουδέποτε αφόρισε την Ελληνική Επανάσταση και ο Χρήστος Καψάλης, που θύμιζε στον ελληνισμό, τους Λεωνίδες. Μήπως οι Κοτσαμπάσιδες, μισούσαν την πόλη των Ελεύθερων Πολιορκημένων, επειδή θύμιζε το Μαραθώνα, την Αλαμάνα, τις Θερμοπύλες…. Μ’ αυτές περίπου τις σκέψεις, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ για να τιμηθούν εν όψει της ΕΠΕΤΕΙΟΥ, των 200 χρόνων από την ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΟΙ ΔΑΥΛΟΙ του Ιωσήφ Ρωγών και του ΔΗΜΟγέροντα Χρήστου Καψάλη, να τιμηθεί η ηρωική γυναίκα του Μεσολογγίου που αυτοθυσιαζότανε και το ηρωικό παιδί, που με μια σφενδόνα και ένα γιλέκο (εξ ου γελεκτσίδες) πολεμούσε στις Ντάπιες. Που όλες σχεδόν καταπατήθηκαν (23) υπό τα βλέμματα ΟΛΩΝ των κρατικών και δημοτικών κοτσαμπάσιδων. Να τιμηθεί ο Ηρωικός αρχηγός των Μεσολογγιτών, υιός του Κεφαλλονίτη παππά – Ραζή, που εκλέχθηκε από τους Μεσολογγίτες σε ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ στη Ντάπια του Φραγκλίνου ή Τερρίμπιλε (τρομερή) που κι αυτή προς δόξα των κρατικών και Δημοτικών κοτσαμπάσιδων, καταπατήθηκε, πωλήθηκε, οικοδομήθηκε και οι πέτρες των χαρακωμάτων της, έγιναν μάνδρες και τα κόκκαλα των προγόνων μας, πετάχθηκαν ως μπάζα.
Ασχολήθηκα, με πρώτη σκέψη, το δαυλό του Ιωσήφ Ρωγών μιας και το μπαζωμένο νησάκι του Ανεμόμυλου, ήταν πρόσφορο και ανοικτό για μια πλατεία, αφού εκεί υπήρχε και ένα ομοίωμα του ανεμόμυλου που έγινε επί εποχής Ευαγγελάτου. Όταν άρχισα τις σκέψεις για τους χορηγούς, του υπέροχου αγάλματος, από σεβασμό στον ανιδιοτελή Επίσκοπο Ιωσήφ Ρωγών, επισκέφθηκα το μακαριστό Μητροπολίτη Κοσμά, στη Μητρόπολη, με τον κ. Θεοφάνη Μπούτη, που είναι Πρόεδρος του Συλλόγου «Αθανάσιος Ραζή-Κότσικας», μετά του οποίου συνεργαζόμαστε.
Ο μακαριστός Κοσμάς, μας καλοδέχθηκε και άκουσε με πολύ προσοχή τα λεγόμενά μας. Μας απάντησε ότι τιμάει πάρα πολύ τη ΘΥΣΙΑ, του εν Χριστώ αδελφού, Ιωσήφ Ρωγών, γι’ αυτό και πραγματοποιούσε, ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ, στο τάφο του. Τον ρώτησα, σε ποιόν τάφο, μου απάντησε σ’ εκείνον που είναι απέναντι στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Του εξήγησα ότι, αυτός ο τάφος που βρίσκεται επί του πεζοδρομίου, με μία καμινάδα από επάνω του, είναι ΨΕΥΤΙΚΟΣ. Ο πραγματικός μαρμάρινος τάφος του, τον οποίον ενθυμούμαι και εγώ, είχε κατασκευαστεί επί του οικοπέδου, όπου ευρίσκετο και το χαμόσπιτό του, το οποίο αγόρασαν με έρανο οι Μεσολογγίτες, μ’ επικεφαλής τον αδελφό του Κωστή Παλαμά, Χρηστάκι Παλαμά. Τον πραγματικό τάφο του Ήρωα Επισκόπου τον κατέστρεψαν και το οικόπεδο το καταπάτησαν οι βέβηλοι. Δεν ακούστηκε φωνή από το Κράτος, Δήμο, Μητρόπολη, Μεσολογγίτες, μούγγα ως λέει ο ΛΑΟΣ και το ερώτημά μου, ΓΙΑΤΙ!!
Ο μακαριστός Κοσμάς, έκπληκτος, με άκουγε με προσοχή και με ρώτησε, έχεις στοιχεία γι’ αυτά που μου λες, βεβαίως του απάντησα, αύριο θα σου τα προσκομίσω. Την άλλη μέρα, του έδωσα το φύλλο της εφημερίδας (Στερεά Ελλάς) που είχε ιδιοκτήτη το δήμαρχο Μεσολογγίου Χρήστο Ευαγγελάτο, με αριθμό φύλλο 99 και ημερομηνία, Αθήνα 20 Μαΐου 1923, όπου υπήρχε πρωτοσέλιδη συνέντευξη του Μέγα Πρωτοσύγκελου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μακαριστού Αθηναγόρα, που αναφέρετο στη ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΣΙΩΝ που είχε επισκεφθεί. Μόλις ο μακαριστός Κοσμάς τη διάβασε, ένα ΔΑΚΡΥ, κύλισε στα μάγουλά του και μου είπε, Νικήτα, μη ψάχνεις για χορηγούς, χορηγός του αγάλματος του ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΥ Ιωσήφ Ρωγών, θα γίνει η Μητρόπολη. Το δάκρυ σου, μακαριστέ Κοσμά, δε θα το ξεχάσω ποτέ, στο διάβα της ζωής μου. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους όλοι οι ιερωμένοι στη Μητρόπολη, που δεν συνέβαλλαν, ούτε με ένα ευρώ, ας τους συγχωρέσει, ο ΑΔΟΥΛΩΤΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ αδελφός τους, Ιωσήφ Ρωγών και εσύ μακαριστέ Κοσμά.
Το άρθρο το γράφω, ως ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ και μνημόσυνο στο δάκρυ σου, μακαριστέ Κοσμά, το Υπέροχο άγαλμα του ΕΘΝΟΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ, κοσμεί πλέον τον τόπο που ανατινάχθηκε, για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Νικήτας Χρ. Φιλιππόπουλος
Πολίτης της Πόλης των Ελεύθερων Πολιορκημένων
ακολουθήστε το aixmi-news.gr στο Facebook για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ιστορίας Iερά είναι αλήθειας ηγούμεθα
62
0
28.04.2024
Με γαϊδουρινή υπομονή και επιμονή σκάλιζα ιστορικά κείμενα, άνοιγα βιβλία και ερευνούσα τις παραδόσεις, μπας και καταλάβω τις αιτίες. Σκεπτόμουνα, μήπως τα αίτια ήταν η πατροπαράδοτη ζήλια και ο φθόνος για όσους ξεχωρίζουν, που χαρακτηρίζει τον Ελληνισμό, ή ήταν το κατάλοιπο της τουρκοκρατίας, ο Κοτσαμπασιδισμός, που έτρεμε τους αδούλωτους ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΥΣ, όπως ο Ιωσήφ Ρωγών, που ουδέποτε αφόρισε την Ελληνική Επανάσταση και ο Χρήστος Καψάλης, που θύμιζε στον ελληνισμό, τους Λεωνίδες. Μήπως οι Κοτσαμπάσιδες, μισούσαν την πόλη των Ελεύθερων Πολιορκημένων, επειδή θύμιζε το Μαραθώνα, την Αλαμάνα, τις Θερμοπύλες…. Μ’ αυτές περίπου τις σκέψεις, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ για να τιμηθούν εν όψει της ΕΠΕΤΕΙΟΥ, των 200 χρόνων από την ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΟΙ ΔΑΥΛΟΙ του Ιωσήφ Ρωγών και του ΔΗΜΟγέροντα Χρήστου Καψάλη, να τιμηθεί η ηρωική γυναίκα του Μεσολογγίου που αυτοθυσιαζότανε και το ηρωικό παιδί, που με μια σφενδόνα και ένα γιλέκο (εξ ου γελεκτσίδες) πολεμούσε στις Ντάπιες. Που όλες σχεδόν καταπατήθηκαν (23) υπό τα βλέμματα ΟΛΩΝ των κρατικών και δημοτικών........
© ΑΙΧΜΗ
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Rami G Khouri
Mort Laitner
Donald Low
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
