Modern dönemin en vahim talihsizliği ölçüleri kaybetmesidir. Ölçü yanlış olunca sonucun hatalı çıkması kaçınılmazdır. Yanlış terazi doğru sonuç vermeyecektir. Elbette teknolojiyle beraber maddeyi, fiziği ölçen araçlar gelişmiş, bilgisayarlar üzerinden ileri matematiksel işlemler daha kolay yapılabilir hâle gelmiştir. Ancak varoluşsal meselelerde ciddi bir savrulma ve kafa karışıklığı yaşandığı da açıktır. Yani fizik dünyanın ölçülerini geliştiren modern çağ, mana âleminin ölçülerini ıskalamıştır.

Mesela insan olmanın, yiğit, genç, güzel, karizmatik olmanın ve diğer popüler niteliklerin ölçüsü alabildiğine belirsizleşmiştir. Hâl böyle olunca bugün her platformdan insana dair cümleler yükselirken insani değerler derin bir yıpranmaya doğru sürüklenmektedir. Fizik ve teknolojinin en hassas ölçüleriyle geliştirilen devasa silahlar topyekûn insanlığın en büyük kâbusu hâline gelmektedir. Kendini ifade etme biçimi, sahip olunan maddi imkânlara, markalara, tüketim nesnelerine endekslenince insan eşyanın esiri olmaktadır. Özgür olmanın ölçüsü, canının her istediğini yapmak olarak algılanınca insan tanınmaz hâle gelmektedir. Güzelliğin ölçüsü fiziğe indirgenince “güzel” kavramına en büyük kötülük yapılmaktadır.

Oysa hiç kimse elinde ve iradesinde olmayan şeylerle değer ya da değersizlik elde edemez. Ailesini, ırkını, rengini, boyunu, doğduğu coğrafyayı seçmek hiç kimsenin elinde değildir. Dolayısıyla bunlar üzerinden bir değer skalası oluşturmak, üstünlük kurgulamak, cehalete saplanmanın yanında aynı zamanda büyük bir haksızlık ve zulümdür. Ama iyilik ya da kötülük yapmak, gönül almak ya da kalp kırmak, ıslah etmek ya da ifsat etmek, yalan konuşmak ya da doğru sözlü olmak gibi seçenekler insanın elinde ve iradesindedir. Dolayısıyla insan söz konusu tercihleriyle yani elinde ve iradesinde olan şeylerle değer ya da değersizlik elde eder.........

© Diyanet Haber