Öğretmenlerimiz şokta. Ne istediklerine yakın bir kadro açıklandı ne de mülakat kalktı. Peki burdan sonra ne olur? Eğitimde zor günler bizi bekliyor. Eğitimde tasarruf olmaz. Her şeyden kısıp eğitimin önü açılmalıydı.

Ekonomideki tıkanıklığın faturası eğitime çıkmamalıydı.
Madem ki tasarruf şart o zaman herkes, her alanda taşın altına elini koymalıydı.

Yük hep birlikte paylaşılırsa anlamlı olun. İstenilen netice alınır!

Sokrates “Eğitimin pahalı olduğunu düşünüyorsanız, cehaletin bedelini hesaplayın.” demiş. Hem de binlerce yıl önce.

Bu yüzdenden her şeyden kısalım ama eğitimden asla!..

2000’li yılların başında KPSS’le giren öğretmenlerin yarıya yakını atanırken bugün gelinen noktada yüzde 5 bile değil.

Asıl üzerinde durulması gereken konu bu.

Mademki atamayayacağız neden bu kadar çok mezun veriyoruz, neden formasyonun önünü açıyoruz?..

Hadi bu yıl böyle geçti, gelecek yıl ve yıllarda ne olacak?

Öğretmen yetiştirme, atama ve kariyer kriterleri liyakata dayalı bir şekilde yeniden ele alınmalı ve mutlaka kontenjanlardan başlayarak yeni bir istihdam politikası oluşturulmalıdır.

En büyük hayali ve ideali öğretmenlik olan yüzbinlerce öğretmenimiz için kabullenilmesi zor bir gün.

Zor dönemler her zaman olur, olmaya da devam edecektir.
Bu yüzden ne kadar zor olsa da asla ve asla pes etmeden yolunuza devam edin.

Mülakata gelince, getirenler, uygulamada yaşanacaklar nedeniyle umarız getirdiklerine bin pişman olmazlar.

Yüzde 50/50 çok adil bir denge değil!

Bir yanda YKS, 4 yıllık üniversite eğitimi, staj ve yıllar süren KPSS işkencesi öte yanda 40 dakikalık bir mülakat!

İlle de olacaksa, oran bu olmamalıydı!

Mülakat en son aşamada değil eğitim fakültesine öğrenci alırken ya da mezun ederken olmalıydı…

Daha da önemlisi atama süreci başlamışken kurallar değiştirilemez.

Nasıl ki müfredat mevcut öğrencilere değil, yeni öğrenciler için düşünülüyorsa, mülakat da ille de olacaksa sonraki atama dönemleri için söz konusu olmalıydı!..

Eğitimde neleri konuşmamız gerekirken, neleri konuşuyoruz!

Patinaja devam…