Striptekenaar en schrijver

Ze bestaan nog, het archetype ‘Hollander’ met zijn aloude eetpatroon. Ook al winkelt men in mijn multi-culti-buurt met gemak binnen tien minuten de hele wereldkeuken bij elkaar, deze pracht-exemplaren eten al lekker zeventig jaar hetzelfde. Ondanks de moderne outfit die hen twintig jaar jonger doet lijken ontvouwt zich hier het volgend OudHollandsch tafereeltje in de supermarkt om de hoek (hoe archetypisch wilt u het hebben?!).

Hij duwt, zij heeft het lijstje en gooit de kar vol. Even twijfel over wel of niet dat extra koekje… ach het is weekend. Plof doen de bokkepootjes. Hij zet de boodschappen op de band, Zij staat klaar met de portemonnee. Daar gaat het pak sinaasappelsap, de drumsticks, voorverpakte plakjes kaas, de ontbijtkoek en… het beleg. Lekker veel verschillende vleeswaren én een leverworst voor straks ‘uit ’t vuistje’.

Wars van de Oosterse invloeden, vegetarische neigingen, ontvetting en ontsuikering duwen deze oudjes lekker alles naar binnen wat ze al hun leven lang doen. Zij rekent af, hij gooit alles weer in de kar. Zij haalt alles er weer één voor één uit en controleert in volle concentratie de kassabon, dit alles meewarig gadegeslagen door hem. De gedachten van de man hangen bijna zichtbaar, als een tekstballon in een stripverhaal, boven zijn hoofd: “Goeie God, en dit gaat dus al jáaren zo”.

Hij heeft zich allang overgegeven aan het burgergetrut en berust in de zalige overtuiging dat er straks weer lekker voor hem gekookt gaat worden. Echte mannen lezen namelijk de krant en drinken een Jonge. Vrouwen schillen de aardappels en braden ballen gehakt tot de eeuwigheid het hen verhoedt. Daarna pakt Zij alles weer netjes in en draagt Hij de tas naar de auto. Tien tegen één dat zij thuis alles weer uitpakt en lade en ijskast vult (hij zal de krant wel uit de bus halen).

Zelf heb ik ook zo’n ‘onverbeterlijke’ moeder van 92. Bepaald geen archetype en eerder stoere Golden-Oldie maar zich nog altijd geen raad wetend met allerlei kruiderij. “Nooit geleerd op de huishoudschool” en daar doet vijftig jaar Margrietrecepten lezen helemaal niets aan. Wat nou oregano, thijm en basilicum? Pakje gehaktkruiden is toch ook lekker. “Mijn leven lang voor iedereen gekookt, ik draai lekker een pot om, plensje jus en ik vind het wel best”. Natuurlijk heeft ze het grootste gelijk van de wereld alhoewel ik toch steeds, ook onverbeterlijk, die opgedroogde vergeelde potjes kruiden blijf navullen met lekkere Provencaalse kruiden. Je weet immers maar nooit.

Ik moest denken aan meestertekenaar Peter van Straaten die ooit exposeerde bij Rob Malasch in Amsterdam met zijn formidabele cartoons over het ‘groot menselijk tekort’. Voyeurisme was het thema. Het niveau van ‘Wat de glazenwasser zag toen hij de slaapkamerramen lapte..’. Onschuldige licht erotische geintjes waarbij de tekenaar werd gevraagd naar zijn eigen voyeurisme. Verrassend genoeg bleek van Straaten, naar eigen zeggen, bepaald geen begluurder van vrijende paartjes in het park, zelfs eerder een beetje preuts. “Ik vind het eigenlijk al een beetje genant als mensen op straat lopen te eten” sprak de aimabele tekenaar.

Die herinnering flitste mij bij het aanschouwen van het oudere koppel ook door het hoofd. Het verschijnsel van oudere mensen die op straat lopen en iets eten is vrijwel ongezien. Broodjes, blikjes en flesjes zijn blijkbaar iets van de volgende generatie en derhalve natuurlijk ook hun probleem. De milieubeschermende maatregelen tegen plastic en blik gaat aan de ouderen voorbij. Banale realiteit, omdat zij simpelweg part noch deel hebben aan die problematiek. Hooguit de glasbak verwelkomt hen zo nu en dan voor die spaarzame lege appelmoespot en de jeneverfles. Thuis toch eens even de Dikke van Dale er op nagekeken: het eenvoudige Nederlandse begrip voor archetype is ‘oerbeeld’. Prachtig. Niks onverbeterlijks aan.

Meer over:

QOSHE - Onverbeterlijke oudjes - Jan Bart Dieperink
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Onverbeterlijke oudjes

11 0
25.02.2024

Striptekenaar en schrijver

Ze bestaan nog, het archetype ‘Hollander’ met zijn aloude eetpatroon. Ook al winkelt men in mijn multi-culti-buurt met gemak binnen tien minuten de hele wereldkeuken bij elkaar, deze pracht-exemplaren eten al lekker zeventig jaar hetzelfde. Ondanks de moderne outfit die hen twintig jaar jonger doet lijken ontvouwt zich hier het volgend OudHollandsch tafereeltje in de supermarkt om de hoek (hoe archetypisch wilt u het hebben?!).

Hij duwt, zij heeft het lijstje en gooit de kar vol. Even twijfel over wel of niet dat extra koekje… ach het is weekend. Plof doen de bokkepootjes. Hij zet de boodschappen op de band, Zij staat klaar met de portemonnee. Daar gaat het pak sinaasappelsap, de drumsticks, voorverpakte plakjes kaas, de ontbijtkoek en… het beleg. Lekker veel verschillende vleeswaren én een leverworst voor straks ‘uit ’t vuistje’.

Wars van de Oosterse invloeden, vegetarische neigingen, ontvetting en ontsuikering duwen........

© Joop


Get it on Google Play