Ben bu fesli muhteremden birkaç kez söz etmiştim bu köşede...

Beş yıl kadar önce göçüp gitti bu dünyadan. Saray’ın itibarlı konuklarındandı... Yazdığı kitapların, yaptığı televizyon programlarının, verdiği konferansların o çevrelerde pek itibarlı olduğu söylenirdi.

- Adı Kadir Mısıroğlu.

Konu Atatürk, Cumhuriyet, Lozan olduğunda ağız dolusu küfür, hakaret etmesiyle, tarihi babasının malı gibi eğip bükmesiyle tanınırdı... Aslına bakarsanız nezdimizde beş paralık değeri de yoktu; ancak madem ki Cumhuriyet düşmanı çevrelerin bir nevi sözcüsü, akıl vericisiydi, teşhir edilmesi, yalanlarının suratına çarpılması zorunluydu...

İşte bu muhteremin yıllar önce yaptığı bir televizyon programında bu kez Kurtuluş Savaşı’na, o savaşın kahramanlarına alçakça dil uzattığı ortaya çıkmıştı... Kurtuluş Savaşı bu muhteremin o kadar canını sıkmış, yüreğine o denli hançer gibi saplanmıştı ki, üstelik nasıl bir karşılık alacağının farkında olarak, “beni tefe koyarlar ama” girişi yapıp, şu pespaye cümleyi kurmuştu...

- Keşke Yunan galip gelseydi!

Dinlerken midemin bulandığını hissetmiştim... Pekii, Kurtuluş Savaşı bu zata niçin bu kadar batmış diye soracak olursanız, onun yanıtı da vardı tabii, şöyle diyordu:

- Ne hilafet yıkılırdı. Ne şeriat yıkılırdı. Ne medreseler lağvedilirdi, ne hocalar asılırdı. Hiçbiri olmazdı!

Bununla da yetinmiyordu fesli muhterem; Yunan yönetiminde ne kadar güzel yaşanacağının ipuçlarını da veriyor, o yönetimde şeriat mahkemelerinin........

© Korkusuz