Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ*, Καθημερινή
Οι εξελίξεις στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, και όχι μόνον, και οι συλλήψεις φοιτητών που διαδηλώνουν, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις θέσεις τους, δεν μπορεί παρά να προκαλούν έντονο προβληματισμό σε ό,τι αφορά την ελευθερία έκφρασης και παραπέμπουν σε εποχές που, ίσως αφελώς, θεωρούσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν.
Η «Καθημερινή» της Κυριακής (φύλλο 28 Απριλίου 2024) φιλοξένησε εξαιρετικά εύστοχες επισημάνσεις Ελλήνων καθηγητών που διδάσκουν στο φημισμένο αμερικανικό πανεπιστήμιο, σχετικά με τις διαδηλώσεις.
Μία από αυτές, του καθηγητή Αρχαιολογίας, Ιωάννη Μυλωνόπουλου, είναι η –κανονικά αυτονόητη– ανάγκη να ακούει η μία πλευρά την άλλη. Ισχύει όχι μόνο για την κατάσταση στη Γάζα, αλλά γενικότερα.
Ισχύει παντού, από την πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις μέχρι τις σχέσεις μεταξύ φίλων, ζευγαριών, αλλά και αγνώστων που διαφωνούν.
Οσο ισχυρή άποψη και αν έχει κάποιος ή ακόμη και μια χώρα, όσο τεκμηριωμένη αισθάνεται ότι είναι αυτή, καλό είναι να προσεγγίζει την όποια συζήτηση και διαφορά έχοντας ως πιθανό δεδομένο ότι μπορεί, τελικά, να έχει ο άλλος δίκιο, ή να έχει «και» ο άλλος δίκιο, ή ακόμη –ίσως πιο εύκολο– ότι μπορεί και ο άλλος να έχει «εν μέρει» δίκιο.
Το εύκολο, αλλά και επικίνδυνο, είναι να διολισθαίνει κάποιος στη μονολιθικότητα της άποψής του. Το δύσκολο, και χρήσιμο, είναι να τολμήσει να ακούσει τον άλλο και να δει την όποια διαφορά μέσα και από το δικό του πρίσμα.
Με μια τέτοια προσέγγιση, οι σχέσεις, όχι μόνον οι ανθρώπινες, αλλά και οι διακρατικές, θα ήταν πολύ διαφορετικές. Τα περιθώρια ελιγμών πολύ μεγαλύτερα. Η αποφυγή τριβών πιο εύκολη.
Είναι πολλές οι περιπτώσεις, όχι μόνο στις μεγάλες παγκόσμιες διαφορές, αλλά και στις περιφερειακές και ίσως ακόμη περισσότερο στις διμερείς –συνήθως μεταξύ χωρών που γειτνιάζουν– όπου η απόλυτη αλήθεια, η οποία συχνά είναι προϊόν μιας επιλεκτικής επίκλησης ιστορικών στοιχείων και στηρίζεται σε λογικοφανή νομικά επιχειρήματα, δυσχεραίνει την εύρεση λύσης σε πολλές επιλύσιμες διαφορές.
Δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου τα όποια επιχειρήματα είναι ανυπόστατα και οι προθέσεις εμφανώς επιθετικές ή επεκτατικές, αλλά σε αυτές όπου μπορεί και ο άλλος να έχει «κάποιο δίκιο» ή «εν μέρει δίκιο». Και που αν εισακουσθεί ίσως αυτό συμβάλει στην αποτροπή της κατάρρευσης μιας φιλίας, μιας οικογένειας, μιας επιχείρησης, ακόμη και της ειρήνης μεταξύ χωρών.
* Ο Αθανάσιος Έλλις είναι ο διευθυντής της αγγλικής έκδοσης της Καθημερινή
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Τρομάζουν όλους οι τουρκικές βλέψεις στην Κύπρο: Τι σημαίνει μόνιμη παρουσία της κατοχικής δύναμης στο νησί; Δεν πρέπει να γίνει ποτέ προτεκτοράτο του Αττίλα
Email Address
Subscribe
Το εύκολο, αλλά και επικίνδυνο, είναι να διολισθαίνει κάποιος στη μονολιθικότητα της άποψής του: Με αφορμή τις ταραχές στο Κολούμπια… Μπορεί και ο άλλος να έχει δίκιο…
39
2
08.05.2024
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ*, Καθημερινή
Οι εξελίξεις στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, και όχι μόνον, και οι συλλήψεις φοιτητών που διαδηλώνουν, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις θέσεις τους, δεν μπορεί παρά να προκαλούν έντονο προβληματισμό σε ό,τι αφορά την ελευθερία έκφρασης και παραπέμπουν σε εποχές που, ίσως αφελώς, θεωρούσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν.
Η «Καθημερινή» της Κυριακής (φύλλο 28 Απριλίου 2024) φιλοξένησε εξαιρετικά εύστοχες επισημάνσεις Ελλήνων καθηγητών που διδάσκουν στο φημισμένο αμερικανικό πανεπιστήμιο, σχετικά με τις διαδηλώσεις.
Μία από αυτές, του καθηγητή Αρχαιολογίας, Ιωάννη Μυλωνόπουλου, είναι η –κανονικά αυτονόητη– ανάγκη να ακούει η μία........
© Mignatiou
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Tarik Cyril Amar
Rami G Khouri
Dr Ramzy Baroud
Mort Laitner
Petra Lesjak Tušek
