Του ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ, Λευκωσία

Η Κυπριακή Δημοκρατία επιδίωξε και, με την αποφασιστική συνδρομή της Ελλάδος, εντάχθηκε ολόκληρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δύο ήταν οι στρατηγικοί στόχοι:

Η ασφάλεια έναντι της επιθετικότητας της εισβολικής Τουρκίας. Και η επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο των αρχών και αξιών της Ένωσης. Ούτε ο ένας στόχος επιτυγχάνεται, ούτε ο άλλος υλοποιείται.

Οι ευθύνες τεσσάρων κυπριακών Κυβερνήσεων είναι ασήκωτες, όπως και η σεισάχθεια της Ελλάδος είναι ανεπίτρεπτη. Η Λευκωσία απέτυχε εξ αρχής να δώσει δυναμικό και αποτελεσματικό «παρών» στην ΕΕ. Ενώ η κατοχική Τουρκία αλώνιζε στους κοινοτικούς διαδρόμους, η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος, ήταν σχεδόν απούσα.

Αμέσως με την ένταξη, η Λευκωσία όφειλε να ξεκαθαρίσει στους εταίρους ότι είναι μια κατακτημένη, και απειλούμενη από την Τουρκία, χώρα και ότι δικαιούτο αυτονόητα την έμπρακτη αλληλεγγύη τους. Αντ’ αυτού, Κύπρος και Ελλάδα είναι οι μόνες χώρες της ΕΕ που επιμένουν στην ένταξη της κατοχικής χώρας στην ΕΕ, με την ψευδαίσθηση ότι θα την καλοπιάσουν.

Οι 27 της ΕΕ έχουν επιτύχει πολλά σε πολλούς τομείς, αλλά αποτυγχάνουν στα μείζονα: Στην κοινή εξωτερική πολιτική και στην κοινή πολιτική άμυνας. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ένωση, κατ’ απαίτηση του υπερατλαντικού συμμάχου, επιβάλλει σκληρές κυρώσεις στη Μόσχα. Οι 27 πιστεύουν ότι θα… γονατίσουν τη Ρωσία και θα την υποχρεώσουν να τερματίσει την εισβολή. Πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο:

Την έριξαν πρώτα στην αγκαλιά του κινεζικού δράκοντα και την παρώθησαν να........

© Mignatiou