Geçtiğimiz günlerde 6 Şubat depreminin üzerinden 1 yıl, 3 ay geçtikten sonra yeniden Hatay'daydım. Bin yılın depremini duyar duymaz gittiğim ilk şehir Adıyaman, depremin beşinci günü de Hatay olmuştu. Yemekleri, tarihi dokusu ve güzelliğiyle öne çıkan Hatay Antakya'yı ne yazık ki ilk defa yerle bir olmuş şekilde görmek zorunda kalmıştım. O gün şehre ilk girdiğimde hava henüz aydınlanıyordu, enkazların ardından doğan güneş bir zamanlar kendine hayran bıraktığı insanların kimilerine mezar olmuş yıkıntıların üzerine doğuyordu. Evler, iş yerleri, tarihi yapılar, kamu binaları Türkiye'nin on bir ilinde olduğu gibi şiddetli sarsıntıyla birlikte yerle yeksan olmuş, 50 binden vatandaşımız hayattan koparmıştı. Tarihi Meclis binasının hemen yan tarafındaki sokaktaki duvara dört tane kağıt asılmış, üzerinde yazılı apartmanlardan çıkan cesetler de ona göre yere yatırılmıştı. İşte şimdi tam oradaydım. Hatay bıraktığım gibi değildi. O korkunç acının silinmesi ve geride kalanların yeniden hayata tutunabilmesi için devlet hummalı bir çalışma başlatmıştı.

17 AĞUSTOS'TAN 6 ŞUBAT'A

Bin yılın depremini hiç şüphesiz ki 6 Şubat 2023'te yaşadık. Dünya üzerinde aynı anda 11 ilin yıkıldığı, üstelik birkaç saat sonra yıkıcı bir depremin daha meydana geldiği nerede görülmüştür? Türkiye'nin deprem kuşağında yer aldığını daha ilkokulda öğretiyorlar. Elbette biliyoruz ama o korkunç sarsıntı ve ardı sıra yaşananların........

© Milat