Σε καμία προεκλογική περίοδο δεν ξεφεύγουμε από τη λούπα της γκρίνιας για τα πρόσωπα που έχουν κερδίσει στον αγώνα της αναγνωρισιμότητας από τα αποδυτήρια. Τα ειρωνικά σχόλια για τα βιογραφικά των ευρωπολιτευτών οι οποίοι έχουν κάνει καριέρα ως τηλεπερσόνες, έχουν εντυπωσιακό αριθμό ακολούθων στα σόσιαλ μίντια ή απλά είναι γνωστοί από τις αθλητικές τους επιδόσεις διατυπώνονται σε όλους τους τόνους. Ωστόσο, τα γκάλοπ – και τελικά η κάλπη – αποδεικνύουν ότι τα παράπονα δεν είναι ειλικρινή, αφού τέτοιου είδους υποψήφιοι συνήθως μετακομίζουν στις Βρυξέλλες. Η περιοδικότητα του φαινομένου, μάλιστα, επιτρέπει στους πολιτικούς να υπερασπίζονται την επιλογή σελέμπριτις κάθε είδους ώστε να αυξήσουν τα ποσοστά των κομμάτων τους. Ο Πρωθυπουργός, φερειπείν, επισήμανε ότι δεν στέλνουμε στην Ευρωβουλή «μόνο αναλυτές διεθνών σχέσεων ή πτυχιούχους ευρωπαϊκών σπουδών» γιατί εκεί «πρέπει να εκπροσωπούνται τάσεις, διαφορετικές απόψεις». Και – εύλογα – τόνισε πως είναι ευθύνη των ψηφοφόρων να κάνουν μια έρευνα προτού διαλέξουν ποιον θα σταυρώσουν. Εξίσου λογική ακούστηκε και η εξήγηση που έδωσε για τη μη επαναφορά της ευρωλίστας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ