Δεν συνεισφέρουν τίποτα χρήσιμο στην ενημέρωση του κοινού τα αλλεπάλληλα βίντεο, από κάθε οπτική γωνία, για το τραγικό τροχαίο δυστύχημα στον Βόλο με θύμα βρέφος τεσσάρων μηνών. Δεν θα γίνει κανένας σοφότερος καταναλώνοντας σε μεγάλες δόσεις θάνατο και οδύνη, ούτε κανείς από τους θεατές χρειάζεται να βγάλει πόρισμα για το τι και ποιος έφταιξε – είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Ωφέλιμο θα ήταν να τονίζουμε διαρκώς τη διάχυτη κουλτούρα παρανομίας στους ελληνικούς δρόμους. Για τις παραβιάσεις stop και κόκκινου σηματοδότη. Για τους αντικανονικούς ελιγμούς. Για τα όρια ταχύτητας που σπανίως τηρούνται. Για τους οδηγούς που πηγαίνουν ανάποδα σε δρόμους μονής κατεύθυνσης συχνά με αυξημένη ταχύτητα ή οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ. Για τη χρήση κινητού τηλεφώνου στο τιμόνι που πλέον είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Για τα μηχανάκια που κινούνται πάνω στα πεζοδρόμια. Για τους «ένα λεπτό θα κάνω» που παρκάρουν όπου τους βολεύει, σε πεζόδρομους, μπροστά σε ιδιωτικά γκαράζ, για τη μάστιγα των διπλοπαρκαρισμένων που πνίγει τις πόλεις. Για τους πεζούς που αγνοούν τις διαβάσεις και διασχίζουν όπως θέλουν τους δρόμους. Στη ζούγκλα των ελληνικών δρόμων υπάρχει άφθονο υλικό και μεγάλη ποικιλία παραβάσεων.
Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι καθημερινά σχεδόν ακούμε για σοβαρά τροχαία. Δύο θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα σημειώθηκαν στην Αττική μόνο στη διάρκεια της προχθεσινής νύχτας. Δύο νέοι άνθρωποι κοντά στα 40 έχασαν τη ζωή τους στη λεωφόρο Βουλιαγμένης και στη λεωφόρο Ποσειδώνος.
Το μήνυμα που πρέπει να φτάσει σε κάθε οδηγό είναι πως κανείς δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο οδικό δίκτυο.
Πώς αλλάζει η συλλογική κουλτούρα ανομίας; Η αλλαγή ξεκινάει από πάνω και διαχέεται προς τα κάτω. Οι ελληνικοί δρόμοι θα παραμείνουν μια κόλαση και μια «ζαριά» αν οι έλεγχοι της Τροχαίας δεν είναι εντατικοί και κυρίως αν δεν σπάσει το απόστημα της ατιμωρησίας. Το μήνυμα που πρέπει να φτάσει σε κάθε οδηγό είναι πως κανείς δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο οδικό δίκτυο και ότι κάθε παραβατική συμπεριφορά θα έχει σοβαρές συνέπειες.
Την Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017, δύο φοιτητές, ο 19χρονος Γιάννης και η 20χρονη Στέλλα, έκαναν βόλτα έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης στα Κουνουπιδιανά Χανίων, μαζί με τον σκύλο τους. Μέχρι που εμφανίστηκε ένα αμάξι. Ο Γιάννης εκτοξεύτηκε στα 71 μέτρα, η Στέλλα 107 μ. μακριά, στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Δεν επέζησε ούτε ο σκύλος. Το όριο ταχύτητας στον συγκεκριμένο δρόμο ήταν 40 χλμ./ώρα, το κοντέρ αυτοκινήτου έδειχνε 125 χλμ. Ο οδηγός μετά τη σύγκρουση επιτάχυνε πριν προσκρούσει σε σταθμευμένη μοτοσικλέτα. Η υπόθεση τελεσιδίκησε φέτος και το δικαστήριο επέβαλε στον κατηγορούμενο εξαγοράσιμη ποινή 6 ετών και 9 μηνών. Ο 26χρονος σήμερα δράστης δεν μπήκε ούτε μία μέρα φυλακή. Θα καταβάλει στο κράτος, σε δόσεις, συνολικά 25.515 ευρώ. Οι ποινές-χάδια είναι μέρος του προβλήματος, είναι η πρώτη ύλη της παρανομίας.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Rami G Khouri
Mort Laitner
Donald Low
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
