Πενήντα χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μήνυμα της επετείου έχει πάρει τη μορφή που θα έχει μέσα στην Ιστορία – μιας πράξης αυτοθυσίας, μιας αυθόρμητης σύγκρουσης νέων με την τυραννία. Οσοι θυμούνται το 1973 γνωρίζουν ότι τα πράγματα ήταν πιο πολύπλοκα. Ομως, με το πέρασμα του χρόνου, η σημασία «του Πολυτεχνείου» αποκτά δική της, αδιαμφισβήτητη, δυναμική. Συμβολίζει αυτό που η κοινωνία μας θέλει να αναδείξει, καθώς διαμορφώνουμε τις μνήμες μας όπως τις έχουμε ανάγκη. Αυτές εκφράζουν τους πόθους, θεραπεύουν τους φόβους, καθορίζουν τον «χαρακτήρα» της κοινωνίας και τη συλλογική πορεία. Οσο περνούν τα χρόνια, ξεθωριάζουν οι λεπτομέρειες της πολύπλοκης πραγματικότητας – πώς ξεκίνησε η εξέγερση, ποιοι διαφωνούσαν με αυτήν τότε, ποιο ήταν το άμεσο αποτέλεσμα. Απλοποιείται το μήνυμα, ώστε να είναι κατανοητό, «αξιοποιήσιμο» ως σύμβολο.
Οσο αφαιρούνται οι αποχρώσεις του γεγονότος, τόσο χάνεται σημαντικό κομμάτι της σημασίας του: στη ζωή, τα πράγματα δεν φαίνονται πάντα σαν μια απλή αντιπαράθεση μεταξύ του καλού και του κακού, όπου εύκολα διακρίνει κανείς τι πρέπει να πράξει και ποιες θα είναι οι συνέπειες. Το 1973, υπήρχαν αρκετοί καλοί λόγοι ώστε να ισχυριστεί κανείς ότι η στιγμή δεν ήταν κατάλληλη για εξέγερση, όπως, εξάλλου, υπήρχαν το 1821. Ομως, ένα από τα μηνύματα του Πολυτεχνείου (και του ’21) είναι ότι η τόλμη των λίγων, έστω και την ακατάλληλη στιγμή, κινεί τα γρανάζια της Ιστορίας. Το αποτέλεσμα θα κρίνει και πώς θα αποτιμηθεί το συγκεκριμένο γεγονός. Ετσι, η πτώση της χούντας λιγότερο από ένα χρόνο μετά την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης, «συγχωνεύεται» με αυτήν, παρακάμπτοντας το γεγονός ότι η δικτατορία κατέρρευσε μόνον αφού ακόμη σκληρότεροι τύραννοι κατέλαβαν την εξουσία και προκάλεσαν την τραγωδία της Κύπρου.
Παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις και απογοητεύσεις, παρά την καπήλευση του συμβόλου από τρομοκράτες και άλλους απατεώνες, η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου τιμά τις νέες και τους νέους που έπεσαν στη φωτιά για τη δημοκρατία. Η λιτή ομορφιά της θυσίας για το συλλογικό καλό φωτίζει τα τελευταία πενήντα χρόνια, ενώνεται με όλες τις στιγμές όπου ο πόθος για ελευθερία και δικαιοσύνη ξεπέρασε τον φόβο, τη συνήθεια και την απραξία.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
