Σε µια κανονική δηµοκρατία τα πολιτικά κόµµατα πρέπει να συµπεριφέρονται σαν κανονικοί πολιτικοί οργανισµοί.
Η Ν.∆. είναι κυβέρνηση και είναι αντιµέτωπη πια µόνο µε τον εαυτό της.
Μετά τις αναταράξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τη δηµιουργία του κόµµατος της “Νέας Αριστεράς” σιγά – σιγά και στο ευρύτερο πεδίο της κεντροαριστεράς, αρχίζει να διαµορφώνεται µια κανονική κατάσταση, όπου όλοι (ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – “Νέα Αριστερά” ψάχνουν το ίδιο δαχτυλίδι του Χάρι Πότερ).
Ποιος χάνει, ποιος κερδίζει θα το µάθουµε στην κάλπη των Ευρωεκλογών, που είναι και η πιο αυθεντική δηµοσκόπηση.
Τολµώ να πω ότι και το ΠΑΣΟΚ άρχισε (µετά τις πληκτικές γενικούρες) να συµπεριφέρεται σαν κανονικό κόµµα, που τουλάχιστον έχει µια κοινοβουλευτική παρουσία και διοργανώνει κάποιες ηµερίδες.
Συνεπώς το νερό µπαίνει σιγά – σιγά στ’ αυλάκι.
Να ξεκαθαρίσω ότι αν δεν µετρήσουµε το βράδυ των Ευρωεκλογών, δεν θα ξέρουµε τίποτα.
Η Ν.∆. έχει εκτός από τον Μητσοτάκη και µια «εθνική ηγεσία».
Να ξεκαθαρίσω τι εννοώ· δεν µιλά µόνο ο πρωθυπουργός, αλλά µιλούν και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη.
Έτσι το µήνυµα µεταφέρεται καλύτερα και έχει πολλούς παραλήπτες.
Στην αρχή της τετραετίας που διανύουµε είχαµε βέβαια κάποια “φάουλ” από υπουργούς, αλλά τα µάζεψαν χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό κόστος.
Για τους πολιτικούς αρχηγούς που καθορίζουν και τη βαρύτητα του παιχνιδιού, να σηµειώσω ότι ο Μητσοτάκης έχει πια τον αέρα του νικητή, ο Ανδρουλάκης τελευταία προσπαθεί και ο Κασσελάκης φαίνεται ότι ηρέµησε από τον “οίστρο” της “αµερικανιάς” και αρχίζει να σκέφτεται και να αποφασίζει τι να ψηφίζει και τι να καταψηφίζει στη Βουλή.