ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ “η γιορτή των γιορτών” για τους βορειοευρωπαίους. Συνδυάζονται µε υπερβολικό διάχυτο διάκοσµο των κρύων µεγαλουπόλεων, µε ψευδο-ΑηΒασίληδες “πάσης χρήσεως”, µε µουσικές που ξεφεύγουν από την ιερότητα και ταπεινότητα των ηµερών, µε πολλές “δόσεις” τεχνητής χαράς σε τηλεοπτικές και fb οθόνες, µε παραµερισµό του πραγµατικού περιθωρίου (πρόσφυγες), µε επίπλαστη “ελεηµοσύνη” και… πλαστική ευτυχία!
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ, µε την ψευδαίσθηση ότι έτσι γιορτάζουµε! Ας πούµε, στο 2023, τα Χριστούγεννα δεν νοούνται, χωρίς Βιέννη, Παρίσι, Λονδίνο, ή Φινλανδία για τους συν-ευρωπαίους, αλλά και για πολλούς “γκλαµουράτους” δικούς µας.
Ε∆Ω και πολλές δεκαετίες, οι περισσότερες θρησκευτικές γιορτές, ειδικότερα τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, έχουν γίνει µοχλοί προώθησης εµπορικών προϊόντων (µάρκετινγκ). Όχι µόνο στον δυτικό κόσµο, αλλά παγκόσµια. Η θρησκευτικότητα των ηµερών τείνει να χαθεί σε µια περίεργη “συµπερίληψη” συνέχουσα και µη Χριστιανούς αλλοδαπούς. Οι ακυρώσεις χριστιανικών συµβόλων, δυστυχώς επεκτείνονται: µετά τον Αη-Βασίλη, τον ταπεινό γέροντα από την Καισαρεία που µεταλλάχθηκε σε ένα χοντροµπαλά της “Coca-Cola” και δη εις βάρος του προσώπου του Χριστού, τώρα αµφισβητείται ή και αφαιρείται από πολλές περιοχές της ∆ύσης, η φάτνη , στο όνοµα, λέει, της µη προσβολής των άλλων θρησκευµάτων! Κι ακόµη, υπάρχουν κόµµατα και κυβερνήσεις που επιθυµούν οι γιορτές των Χριστουγέννων να πάρουν άλλη ονοµασία, όπως “χειµερινές” διακοπές!
ΙΙ.-Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι τα φώτα και τα στολίδια των Χριστουγέννων δηµιουργούν ένα επιπλέον ατµοσφαιρικό ροµαντικό περιβάλλον ως αντίβαρο στη βαριά καταθλιπτική καθηµερινότητά µας. Όµως, όλο αυτό το σκηνικό που προαναγγέλλει το φως που έρχεται, δεν πρέπει να προκαλεί κανένα. Τόσο η Θεία Γέννηση, όσο κι ο Αη-Βασίλης γιορτάζονται για τη χαρά της προσφοράς επικαλύπτοντας, έστω για λίγο, τις αλλεπάλληλες ανθρωπιστικές κρίσεις, την φτωχοποίηση και τη βαρβαρότητα γύρω µας. Βέβαια, η αυξανόµενη διαίρεση σε λίγους “εξαιρετικά” πλούσιους και σε πάρα πολλούς φτωχούς παραµένει ίδια από την εποχή του Χριστού.
…ΕΙΝΑΙ αναγκαία η προσφυγή στο όνειρο, στη φυγή, που µόνο φανταστικές γιορτές, όπως τα “µαγευτικά” Χριστούγεννα προσφέρουν. Ευτυχώς, την ιερότητα ή τον συµβολισµό των ηµερών κρατούν σε στίχους η ποίηση και τα τραγούδια, ή τα κάλαντα που πληµµυρίζουν τους δρόµους και τα σπίτια µας. Το παραµύθι στην εποχή µας είναι µια ζωτική, υπαρξιακή ανάγκη. Με όποιο περιτύλιγµα κι αν προσφέρεται.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πίστευα και πιστεύω πως, όσο πιο απλά γιορτάζει κανείς αυτές τις µέρες, τόσο πιο κοντά είναι στο πνεύµα τους. Που δεν είναι άλλο από την επιστροφή σε αθώες εποχές στις οποίες αισθήµατα όπως η αγάπη, η φιλία, η αλληλεγγύη, ήταν τρόπος ζωής. Κάτι που ολοένα σπανίζει σήµερα, ή εµπορευµατοποιείται.
Στ.Γ.Κ.
Χριστούγεννα…! Ναι, αλλά πόσο Χριστούγεννα είναι;
8
1
23.12.2023
ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ “η γιορτή των γιορτών” για τους βορειοευρωπαίους. Συνδυάζονται µε υπερβολικό διάχυτο διάκοσµο των κρύων µεγαλουπόλεων, µε ψευδο-ΑηΒασίληδες “πάσης χρήσεως”, µε µουσικές που ξεφεύγουν από την ιερότητα και ταπεινότητα των ηµερών, µε πολλές “δόσεις” τεχνητής χαράς σε τηλεοπτικές και fb οθόνες, µε παραµερισµό του πραγµατικού περιθωρίου (πρόσφυγες), µε επίπλαστη “ελεηµοσύνη” και… πλαστική ευτυχία!
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ, µε την ψευδαίσθηση ότι έτσι γιορτάζουµε! Ας πούµε, στο 2023, τα Χριστούγεννα δεν νοούνται, χωρίς Βιέννη, Παρίσι, Λονδίνο, ή Φινλανδία για τους συν-ευρωπαίους, αλλά και για πολλούς “γκλαµουράτους” δικούς µας.
Ε∆Ω και πολλές δεκαετίες, οι περισσότερες........
© Χανιώτικα Νέα
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Ali Fathollah-Nejad
Rami G Khouri
Nikkei Editorial
