Την βαρύτητα των αποτελεσμάτων της μελέτης της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ που επιβεβαιώνει όσα υπέθεταν οι επιστήμονες εδώ και καιρό για την ύπαρξη μικρο-πλαστικών και νανο-πλαστικών μέσα στο εμφιαλωμένο σε πλαστικά μπουκάλια νερό, ανέδειξε ο Ιωάννης Κατσογιάννης, καθηγητής Τεχνολογίας Περιβάλλοντος στο τμήμα Χημείας του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.

Είναι πολύ σημαντικό θέμα, ανέφερε, σημειώνοντας «και είμαστε ακόμα στην κορυφή του παγόβουνου από ότι φαίνεται σε σχέση με τις ανακαλύψεις».

Το αν είναι μικρο- ή νανο- πλαστικά, εξαρτάται από τη διάμετρο των σωματιδίων, εξήγησε ο κ. Κατσογιάννης, επισημαίνοντας ότι τα νανο-πλαστικά είναι ακόμα μικρότερα και ακόμα πιο επικίνδυνα δυνητικά, καθώς ουσιαστικά βρίσκονται σε πάρα πολλές πρώτες ύλες και προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούμε καθημερινά.

«Εκείνο που έκανε εντύπωση είναι το εμφιαλωμένο νερό για δύο λόγους, κατά τη γνώμη μου. Ο πρώτος είναι ότι το νερό είναι κάτι που το πίνουμε καθημερινά. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το εμφιαλωμένο νερό ανέκαθεν θεωρείτο ότι είναι μια πιο έμπιστη πηγή πόσιμου νερού από ό,τι το νερό της βρύσης, ιδιαίτερα τα παλαιότερα χρόνια. Οπότε ουσιαστικά έρχεται και λέει αυτή η έρευνα, συμπληρωματικά σε άλλες έρευνες που έχουν δημοσιευτεί στο παρελθόν (…) ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες ποσότητες όχι μόνο μικροπλαστικών αλλά και νανοπλαστικών, αυτά δηλαδή που έχουν πολύ μικρότερη διάμετρο και άρα μπορούν να εισέλθουν σε όλα τα ζωτικά όργανα του οργανισμού, παραδείγματος χάριν στον εγκέφαλο και λέει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των πλαστικών προέρχεται από το μπουκάλι, άρα όχι από το ίδιο το νερό» ανέφερε ο κ. Κατσογιάννης. Και το νερό της βρύσης έχει μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, σημείωσε, για παράδειγμα, από μια σακούλα η οποία έχει παρασυρθεί στη θάλασσα με τον αέρα, έχει διαλυθεί σε διάφορα κομματάκια και γίνεται μικροπλαστικά. «Κάποια στιγμή αντλούμε αυτό το νερό για να το επεξεργαστούμε πχ από ένα ποτάμι, από μια λίμνη και τελικά αυτό καταλήγει πίσω στη βρύση μας. Όμως η ποσότητα των μικροπλαστικών που καταλήγει εκεί μέσω του πόσιμου νερού φαίνεται να είναι πολύ λιγότερη από ό, τι από τα εμφιαλωμένα νερά. Αυτό το δείχνουν οι έρευνες. Εμείς οφείλουμε να τις εμπιστευθούμε αυτές τις έρευνες, ιδιαίτερα όταν είναι δημοσιευμένες σε τόσο έγκυρα περιοδικά» επισήμανε ο κ. Κατσογιάννης. Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι, μάλιστα, συμπλήρωσε ο καθηγητής, καθώς τα μικροπλαστικά, φαίνεται από μελέτες που έχουν γίνει, ότι μπορεί να είναι και μεταφορείς τοξικών ουσιών, οι οποίες επίσης μπορεί να απελευθερωθούν μέσα στον οργανισμό, όπως και μικροοργανισμών ακόμα και παθογόνων.

Η έρευνα, ανέφερε ο καθηγητής, έδειξε ότι τα πλαστικά μπουκάλια αφήνουν πάρα πολύ μικρά σωματίδια πλαστικών που δεν μπορεί να τα δει το ανθρώπινο μάτι μέσα στο νερό. «Είναι ουσιαστικά σαν να είναι εν διαλύσει. Αυτά λοιπόν τα καταπίνουμε, τα πίνουμε και πηγαίνουν μες στο αίμα και μπορούν να πάνε και σε όλα τα ζωτικά όργανα. Οι επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία δεν είναι τόσο ξεκάθαρες, δεν φαίνεται ακόμα να υπάρχει απόδειξη, αλλά υπάρχουν ενδείξεις και υπάρχουν συσχετισμοί» τόνισε.

«Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν σε βιομηχανίες παραγωγής πολυεστερικών υφασμάτων, που και από εκεί προέρχονται πολλά μικροπλαστικά και στο περιβάλλον και στον ίδιο τον άνθρωπο που φοράει αυτά τα ρούχα, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται εκεί, έχει βρεθεί να πάσχουν από καρκίνο του πνεύμονα, ενώ δεν κάπνιζαν ποτέ. Και αναλύοντας τους ιστούς πνευμόνων από ανθρώπους που νόσησαν, βρήκαν ότι στο 97% των περιπτώσεων περιείχαν μεγάλες συγκεντρώσεις νανοπλαστικών. Άρα, ενώ δεν υπάρχει ευθεία απόδειξη ότι προέρχεται από εκεί, αρχίζουν σιγά σιγά να έχουμε τόσο ισχυρές ενδείξεις που γι’ αυτό και η Κομισιόν ξεκινάει και τα απαγορεύει. Αυτό το πρόβλημα είναι τόσο διαδεδομένο που αν το απαγορεύσεις σήμερα τελείως. που δεν είναι και εύκολο, δεν είναι δυνατόν να το απαγορεύσεις τελείως, θα πάρει τουλάχιστον δύο γενεές για να αρχίσουμε να βλέπουμε αισθητή μείωση» συνέχισε ο καθηγητής.

Υπάρχουν δύο τρόποι να προστατευτούμε, επισήμανε ο κ. Κατσογιάννης. Όπου μπορούμε να αποφεύγουμε τα συνθετικά και τα συσκευασμένα. «Για παράδειγμα, πολύς κόσμος αγοράζει εμφιαλωμένο νερό στο σπίτι του. Για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων της Ελλάδος, που γνωρίζω ότι η ποιότητα του νερού είναι πάρα πολύ υψηλή, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, εκεί πέρα δεν υπάρχει λόγος να παίρνουμε εμφιαλωμένο στο σπίτι. Μπορούμε, αν δεν εμπιστευόμαστε το νερό της βρύσης γιατί μπορεί να έχει λίγο χλώριο ή κάποια χλωριωμένα παράγωγα, να έχουμε ένα φίλτρο ενεργού άνθρακα, τόσα πια υπάρχουν στην αγορά, να το χρησιμοποιούμε σωστά, να το αλλάζουμε στην ώρα του και να είμαστε σίγουροι ότι πίνουμε ένα νερό υψηλότατης ποιότητας και σίγουρα με λιγότερα μικροπλαστικά, απ’ ό,τι φαίνεται από το εμφιαλωμένο νερό» ανέφερε, ενώ προσέθεσε τα μπουκάλια που γεμίζουμε από τη βρύση για να τα έχουμε στο ψυγείο να είναι γυάλινα.

«Στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ληφθεί αποφάσεις για περιορισμό των μικροπλαστικών, κυρίως αυτών που λέμε πρωτογενών, δηλαδή αυτών που χρησιμοποιούνται σκοπίμως στην παραγωγή προϊόντων. Παράδειγμα, στα καλλυντικά, τα μικροπλαστικά χρησιμοποιούνται παραδείγματος χάριν, για την απολέπιση ή για την παραγωγή συγκεκριμένης υφής ή χρώματος. Οπότε αυτό για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας μια κρέμα απολέπισης που περιέχει μικροπλαστικά, ουσιαστικά τι κάνουμε, απορρίπτουμε μικροπλαστικά κατευθείαν πάνω στο δέρμα μας, άρα δυνητικά και μέσα στον οργανισμό μας. Αυτό θα το εισπνεύσουμε, μπορεί και να γίνει και κάποια κατάποση. Ένα άλλο πράγμα, τα γκλίτερ, χρησιμοποιούνται πάρα πολύ τώρα και με τα καρναβάλια αναμένεται να χρησιμοποιηθούν. Ήδη από τον Σεπτέμβριο έχει πει η Ευρωπαϊκή Ένωση, απαγορεύονται τα γκλίτερ με μικροπλαστικά. Και σε άλλες κατηγορίες. Μάλιστα, η μεγαλύτερη πηγή σκόπιμων μικροπλαστικών στο περιβάλλον θεωρείται το κοκκώδες υλικό πλήρωσης που χρησιμοποιείται σε συνθετικές επιφάνειες αθλητικών εγκαταστάσεων. Φανταστείτε τους αθλητές που κάνουν προπόνηση εκεί. Αυτό εκπέμπει μικροπλαστικά στο περιβάλλον και τα μικροπλαστικά μπορούμε να τα πάρουμε στον οργανισμό μας είτε με κατάποση είτε με εισπνοή» προσέθεσε ο κ. Κατσογιάννης.

Στο σχέδιο μηδενικής ρύπανσης της Κομισιόν, το Zero Pollution Action Plan, τέθηκε ως στόχος το 2030 να έχουν μειωθεί τα μικροπλαστικά μόλις κατά 30% και πάλι είναι δύσκολος στόχος, επισήμανε ο καθηγητής, καθώς πολλά από αυτά είναι αναγκαία, ιδιαίτερα στην ιατρική.

«Σίγουρα, σιγά σιγά θα πρέπει να πάμε σε έναν plastic free world, πρέπει σιγά σιγά να το καταλάβει και ο κόσμος ότι πρέπει ο καθένας μόνος του να αποφεύγει να χρησιμοποιεί πλαστικά προϊόντα εκεί που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάτι άλλο και ιδιαίτερα να χρησιμοποιεί επαναχρησιμοποιούμενα, να μην παράγουμε και επιπλέον ρύπανση πλαστικών. Και η ανακύκλωση θα παίξει ρόλο και η διαλογή στην πηγή που πρέπει να εφαρμοστεί σιγά σιγά στις ελληνικές πόλεις. Πολλά από αυτά τα πράγματα πρέπει σιγά σιγά να μπουν στην καθημερινότητά μας με έντονο τρόπο» είπε ο κ. Κατσογιάννης καταλήγοντας.

www.ertnews.gr

QOSHE - Ι. Κατσογιάννης (Ένωση Ελλήνων Χημικών) στο Πρώτο: Η κορυφή του παγόβουνου όσα αποκάλυψε η έρευνα για τα μικροπλαστικά στο εμφιαλωμένο νερό (audio) - Δανάη Γραφάκου
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Ι. Κατσογιάννης (Ένωση Ελλήνων Χημικών) στο Πρώτο: Η κορυφή του παγόβουνου όσα αποκάλυψε η έρευνα για τα μικροπλαστικά στο εμφιαλωμένο νερό (audio)

13 14
30.01.2024

Την βαρύτητα των αποτελεσμάτων της μελέτης της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ που επιβεβαιώνει όσα υπέθεταν οι επιστήμονες εδώ και καιρό για την ύπαρξη μικρο-πλαστικών και νανο-πλαστικών μέσα στο εμφιαλωμένο σε πλαστικά μπουκάλια νερό, ανέδειξε ο Ιωάννης Κατσογιάννης, καθηγητής Τεχνολογίας Περιβάλλοντος στο τμήμα Χημείας του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.

Είναι πολύ σημαντικό θέμα, ανέφερε, σημειώνοντας «και είμαστε ακόμα στην κορυφή του παγόβουνου από ότι φαίνεται σε σχέση με τις ανακαλύψεις».

Το αν είναι μικρο- ή νανο- πλαστικά, εξαρτάται από τη διάμετρο των σωματιδίων, εξήγησε ο κ. Κατσογιάννης, επισημαίνοντας ότι τα νανο-πλαστικά είναι ακόμα μικρότερα και ακόμα πιο επικίνδυνα δυνητικά, καθώς ουσιαστικά βρίσκονται σε πάρα πολλές πρώτες ύλες και προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούμε καθημερινά.

«Εκείνο που έκανε εντύπωση είναι το εμφιαλωμένο νερό για δύο λόγους, κατά τη γνώμη μου. Ο πρώτος είναι ότι το νερό είναι κάτι που το πίνουμε καθημερινά. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το εμφιαλωμένο νερό ανέκαθεν θεωρείτο ότι είναι μια πιο έμπιστη πηγή πόσιμου νερού από ό,τι το νερό της βρύσης, ιδιαίτερα τα παλαιότερα χρόνια. Οπότε ουσιαστικά έρχεται και λέει αυτή η έρευνα, συμπληρωματικά σε άλλες έρευνες που έχουν δημοσιευτεί στο παρελθόν (…) ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες ποσότητες όχι μόνο μικροπλαστικών αλλά και νανοπλαστικών, αυτά δηλαδή που έχουν πολύ μικρότερη διάμετρο και άρα μπορούν να εισέλθουν σε όλα τα ζωτικά όργανα του οργανισμού, παραδείγματος χάριν στον εγκέφαλο και λέει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των πλαστικών προέρχεται από το μπουκάλι, άρα όχι από το ίδιο το νερό» ανέφερε ο κ. Κατσογιάννης. Και το νερό της........

© ΕΡΤ


Get it on Google Play