Με όσα καλά και κακά ως ανθρώπινος χαρακτήρας και βασιλέας των Αθηνών διέπραξε ο Θησέας έχουν ασχοληθεί οι αρχαίοι ποιητές και τραγωδιογράφοι.

Το τέλος της ζωής, όμως, του Θησέα θα παρέμενε για εμάς αδιευκρίνιστο γιατί οι μυθογράφοι δεν δίνουν αρκετές λεπτομέρειες. Αναφέρεται απλώς ότι επισκέφθηκε το βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη, και εκείνος τον έριξε από έναν γκρεμό και τον σκότωσε.

Ο μόνος τρόπος να ερμηνεύσουμε αυτόν, τον τελευταίο σχετικό με το Θησέα μύθο είναι να τον συνδέσουμε με έναν προηγούμενο αυτού, αλλά και να δούμε τι πιθανότατα κρύβουν με ιστορική ματιά οι δύο αυτές παραδόσεις.

Θρυλείται, λοιπόν, ότι ο Θησέας και ο κολλητός του ο Πειρίθους των Λαπίθων (κάπου στη Θεσσαλία) είχαν απαγάγει την ωραία Ελένη από τη Σπάρτη, κάτι που ανάγκασε τους Διόσκουρους αδελφούς της, Κάστορα και Πολυδεύκη, εκστράτευσαν στην Αθήνα και πήραν την αδελφή τους και τη μάνα του Θησέα ως αιχμάλωτη ενώ έλειπε ο Θησέας. Την Αίθρα έκλεψε μαζύ με την Ελένη ο Πάρης και τις έφερε στην Τροία, απ' όπου ελευθέρωσαν τελικά σύμφωνα με τη μυθολογία οι Δημοφών και Ακάμας, οι γιοι του Θησέα, ενώ ο πατέρας τους, νωρίτερα, όταν είχε γυρίσει μετά από καιρό και βρει την Αθήνα υπό τη βασιλεία του εγκάθετου από τους Διόσκουρους Μενεσθέα και ξεσηκωμένους τους πολίτες σε βάρος του, πήρε των ομματιών του και πήγε στη Σκύρο όπου τάχα δολοφονήθηκε από τον ντόπιο βασιλέα.

Ας δούμε τώρα ορισμένα ιστορικά γεγονότα της αρχαίας Αθήνας, που μπορούν ίσως να συσχετιστούν με τα τελευταία χρόνια της ζωής του μυθικού Θησέα.

Σε μια ιστορική περίοδο, λοιπόν, που δεν μπορούμε να καθορίσουμε επακριβώς, ίσως κατά τον 7ο - 6ο αιώνα, οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους Θεσσαλοί εκστρατεύουν εναντίον των Σπαρτιατών, τους νικούν μέσα στην έδρα τους και παίρνουν και αιχμαλώτους.

Στη συνέχεια, οι νικητές σύμμαχοι εκστράτευσαν επί σειρά ετών εναντίον άλλων περιοχών της Ελλάδας. Την απουσία του αθηναϊκού στρατού επωφελήθηκαν οι Λακεδαιμόνιοι και εκστράτευσαν κι αυτοί στην Αττική. Κι αφού βρήκαν την ενδοχώρα της Αττικής ανυπεράσπιστη, τη λεηλάτησαν και πήραν σημαντικό αριθμό αιχμαλώτων. Το ίδιο θα κάνει κι ο βασιλιάς των Λακεδαιμονίων Αρχίδαμος που θα εισβάλει στην Αττική στα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-427 π.Χ.).

Φεύγοντας, όμως, άφησαν στο πόδι τους οι Λακεδαιμόνιοι του 7ου ή 6ου αιώνα μια σειρά δοσίλογων στην εξουσία, ώστε να είναι ήσυχοι ότι οι Αθηναίοι δε θα ξανακάνουν το παραμικρό κατά της Σπάρτης. Το ίδιο είχε γίνει και όταν ο νικητής Λακεδαιμόνιος Λύσανδρος, αργότερα, στο τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου (404 π.Χ.), εγκατέστησε, πριν πάρουν την εξουσία οι 30 τύραννοι, τον Καλλίβιο, ως αρμοστή στην ηττημένη Αθήνα.

Όταν, όμως, γύρισε τον 7ο ή 6ο αιώνα ο αθηναϊκός στρατός από τις μακρινές και πολύχρονες εκστρατείες του, ο δήμος ήταν αναστατωμένος και υπό την καθοδήγηση όσων με την "ευλογία" των Σπαρτιατών είχαν την εξουσία αποφασίζει να εξορίσει το στρατάρχη εκείνων. Τον εξορίζει, λοιπόν, εκτός Αθηνών και στον τόπο εξορίας του δολοφονείται ο τέως αρχιστράτηγος, προκειμένου να μη διεκδικήσει ποτέ την εξουσία στην Αθήνα. Αυτό θα μπορούσε να παραλληλιστεί με κάτι που συνέβη αργότερα στην Αθηναϊκή Δημοκρατία: στα 411 π.Χ. δολοφονήθηκε από ντόπιους στη Σάμο ο (από το 416 π.Χ.) εξορισμένος εκεί Αθηναίος δημαγωγός Υπέρβολος.

Τα κόκκαλα, λοιπόν, ενός αγνώστου σε μας σήμερα περί το 475 π.Χ. μάλλον έφερε στην Αθήνα από τη Σκύρο στο όνομα τάχα του Θησέα ο γιος του Μιλτιάδη του Μαραθωνομάχου, Κίμων, μετά την προσάρτηση του νησιού στην μετά τους περσικούς πολέμους Αθηναϊκή ναυτική συμμαχία και την απομάκρυνση των πειρατών Δολόπων από το νησί. Ξεκινούσε τότε την πολιτική του καριέρα αυτός και ήθελε να τη συνδυάσει με σεβασμό στη μνήμη τάχα του θρυλικού βασιλιά της πόλης του, του Θησέα, και να δείξει στους πολίτες ότι η πολιτική αυτού (του Κίμωνα) αποτελεί συνέχεια εκείνου (του Θησέα).



QOSHE - Η Ιστορία πίσω από τα ονόματα, 2: Θησέας και Κίμων - Γιώργος Όρφανος
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Η Ιστορία πίσω από τα ονόματα, 2: Θησέας και Κίμων

8 1
22.03.2024

Με όσα καλά και κακά ως ανθρώπινος χαρακτήρας και βασιλέας των Αθηνών διέπραξε ο Θησέας έχουν ασχοληθεί οι αρχαίοι ποιητές και τραγωδιογράφοι.

Το τέλος της ζωής, όμως, του Θησέα θα παρέμενε για εμάς αδιευκρίνιστο γιατί οι μυθογράφοι δεν δίνουν αρκετές λεπτομέρειες. Αναφέρεται απλώς ότι επισκέφθηκε το βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη, και εκείνος τον έριξε από έναν γκρεμό και τον σκότωσε.

Ο μόνος τρόπος να ερμηνεύσουμε αυτόν, τον τελευταίο σχετικό με το Θησέα μύθο είναι να τον συνδέσουμε με έναν προηγούμενο αυτού, αλλά και να δούμε τι πιθανότατα κρύβουν με ιστορική ματιά οι δύο αυτές παραδόσεις.

Θρυλείται, λοιπόν, ότι ο Θησέας και ο κολλητός του ο Πειρίθους των Λαπίθων (κάπου στη Θεσσαλία) είχαν απαγάγει την ωραία Ελένη από τη Σπάρτη, κάτι που ανάγκασε τους Διόσκουρους αδελφούς της, Κάστορα και Πολυδεύκη, εκστράτευσαν στην Αθήνα και πήραν την αδελφή τους και τη μάνα του Θησέα ως αιχμάλωτη ενώ έλειπε ο Θησέας. Την Αίθρα έκλεψε μαζύ με........

© ΑΙΧΜΗ


Get it on Google Play