Κι η ιστορία, ναι, υποκλίθηκε στην ηρωίδα - Γυναίκα, τη Γυναίκα-Σουλιώτισσα, τη Ναουσαία Γυναίκα, τη Γυναίκα-Μεσολογγίτισσα! Και η ιστορία, υποκλίθηκε σε όλες της Γυναίκες, αυτές που αγωνίστηκαν, τόσο στα χρόνια του πολέμου, αλλά, και πάντα, στη ζωή τους!

Κι ήταν τότε, που, η Γυναίκα του Μεσολογγιού, έγινε αγωνίστρια πολεμώντας, αλλά και ζητιάνα, στης Ζάκυνθος το νησί, τότε, που οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες, τρώγανε ποντικούς και πικραλήθρες, και το κορμί τους είχε απομείνει «πετσί και κόκαλο», ζητιανεύοντας τρόφιμα και πολεμοφόδια για τους πολεμιστές, στα χρόνια εκείνα τα δύσκολα, που, η Ασία και η Αφρική, με το άγριο πνεύμα της βαρβαρότητάς τους, είχαν ξεχυθεί να κατασπαράξουν και να συντρίψουν έναν μικρό «φράχτη!», τότε ήταν που η Μεσολογγίτισσα, έγινε και η Μούσα του Σολωμού!

Κι ήταν τότε, που ο Σολωμός, αγνάντευε, με τα μάτια της ψυχής του, τη δράση της, μέσα στην πολιορκημένη πολιτεία, κι έβλεπε…

«…πέρα τα παιδιά και τις αντρογυναίκες

γύρου στη φλόγα π’ άναψαν και θλιβερά τη θρέψαν,

μ’ αγαπημένα πράματα και με σεμνά κρεβάτια,

ακίνητες, αστέναχτες, δίχως να ρίξουν δάκρυ, κι αγγίζει η σπίθα τα μαλλιά και τα λειωμένα ρούχα…».

Ναι! Ήταν αυτή η γυναίκα του Μεσολογγιού, που έγινε η Μούσα του ποιητή, στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους». Ήταν αυτή η ίδια, που καταγόταν από τη γυναίκα της αρχαιότητας, αυτή της αρχαίας Αιτωλίας, μια γυναίκα, που τότε, για την εποχή της, είχε μια ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία, που, την έκανε να συστρατεύεται εθελοντικά, μαζί με τον άντρα, και να παίρνει μέρος και σε........

© ΑΙΧΜΗ