Ο μαρξισμός είναι υλισμός γιατί δέχεται την πρωταρχικότητα της ύλης σε σχέση με το πνεύμα, με τη φιλοσοφική έννοια των όρων.

Σαν ύλη νοείται η αντικειμενική πραγματικότητα, ενώ πνεύμα κάθε τι το υπερβατικό, που είναι ανεξάρτητο και πάνω από την ύλη.

Για τον μαρξισμό λοιπόν η ύλη δεν είναι προϊόν του πνεύματος, αλλά το πνεύμα το ίδιο είναι απλώς το ανώτατο προϊόν της ύλης. Εξάλλου ο μαρξισμός εφαρμόζει την διαλεκτική μέθοδο, ερευνά δηλαδή τα φαινόμενα στην αλληλοεξάρτηση και τον αλληλοκαθορισμό τους, στην κίνηση, την αλλαγή και την ανάπτυξή τους, με βάση τις εσωτερικές αντιθέσεις που ενυπάρχουν στα ίδια τα φαινόμενα.

Επομένως ο μαρξισμός μπορεί να επικρατήσει αφού πρώτα αποδομήσει τις πνευματικές αξίες και την κλασική μεταφυσική δηλαδή την θρησκεία, το έθνος και γενικώς τον ιδεαλισμό επεμβαίνοντας πολιτιστικά για να τα αντικαταστήσει με την μαρξιστική νομοτέλεια, την καθαρή επιστήμη και τον διεθνισμό.

Ο ορισμός του μαρξιστικού υλισμού που μόλις διαβάσατε είναι αποδεκτός από όλους τους «ορθόδοξους» μαρξιστές όλων των Κ.Κ. του κόσμου, αλλά και οι καλύτεροι οικονομολόγοι, όλων των πολιτικών παρατάξεων έχουν σαν μπούσουλα την οικονομική θεωρία του Μαρξ του λεηλατημένου, ο οποίος πέθανε στην ψάθα, ίσως γιατί μέσα στην 1η Διεθνή, μπροστά σε όλους τους «μαρξιστές» της εποχής αγανακτισμένος, αναγκάστηκε να φωνάξει το περίφημο "εγώ δεν είμαι μαρξιστής". Νομίζω ότι οι Monty Python όταν γύριζαν την ταινία “The life of Brian” είχαν αυτό ακριβώς το γεγονός στο μυαλό τους.

Στα κείμενα που ακολουθούν, με θέμα Το Όπλο της Μαζικής Μετανάστευσης που έχω δημοσιεύσει στον τοπικό τύπο της Χίου από το 2015 σαν «απόψεις» κάνω αναφορά, αναπόφευκτα, στον πολιτιστικό μαρξισμό, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, δεν είναι ευρύτερα γνωστός, αν και με την βοήθεια του επιτελείται μια κοσμογονία στις μέρες μας με την συνεχή αποδόμηση των Εθνικών ταυτοτήτων.

Αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης αυτού του μικρού βιβλίου που εγκυμονείται και εγκυμονεί.

Για την ακρίβεια, και επειδή ρωτήθηκα από αυτούς που θέλουν........

© ΑΛΗΘΕΙΑ