Bu gün ədəbi müstəvidə özünü təsdiqləmiş, şair-publisist Əbülfət Mədətoğlu şeirlərinin ilk oxucularından biri kimi əminliklə deyə bilərəm ki, o, şeir yazmaq fikriylə şeir yazmır, gündəlik təəssüratlarını, duyğularını, etirazlarını, sevincini, kədərini, heç kimlə etmədiyi, edə bilmədiyi öz-özüylə etdiyi söhbətlərini vərəqə köçürür.

Mən o qədər tənhayam ki,

Bunu ancaq Allah bilər...

Mən elə bir səhrayam ki,

Burda ancaq kədər bitər…

Bu şeirlər eyni zamanda sanki onun biriylə ömrü boyu davam edən söhbətidi. Ona görə də şeirlərini bəzən redaktə etmədən digərinə keçir. Və təbii ki, biz hər birimiz söhbət edərkən sözlərimizi redaktə etmədən danışırıq...

Onun güclü müşahidə qabiliyyətini həmişə sezmişəm. Və bunu şeirlərinə yansıtarkən maraqlı, fərqli bir hiss yaranır. Hər kəsin........

© Ədalət