“Kontrabas”, Ankara Devlet Tiyatrosu'nun kültleşmiş oyunlarından birisi. Aynı zamanda “Koku” romanının da yazarı olan Patrick Süskind’in kaleminden çıkan bu tek kişilik eser, Metin Belgin’in yönetmenliğinde; Olcay Klavuzlu tarafından otuz yıldan fazladır Ankara Dt’de oynuyor. Hani Ankara’da yaşayıp da “Kontrabas”a gitmemiş olanı dövüyorlar tabiri caizse.

İkinci izleyişim olmasına rağmen, Olcay Klavuzlu’nun artık içine işlemiş olan bu rolü yine aynı keyifle, bu kez oyunun kendi sahnesi olan Oda Tiyatrosu’nda izledim. Cermodern’de de sırıtmış sayılmazdı. Oyun, izleyiciyi öylesi içinde tutuyor ki, insan bir an olsun gözünü sevgili Klavuzlu’dan alamadığından oldukça sade bırakılmış dekorla çok da ilgilenemiyor dürüst olmak gerekirse. Çok yaşında “Kontrabas” yine aynı “Kontrabas” anlayacağınız. Tadından bir şey kaybetmemiş.

Klavuzlu, bir kontrabasçıyı canlandırıyor. Oyuna, heyecanla kontrabasa övgüler düzerek başlayan oyuncu, “Bir orkestra şefsiz olabilir ama kontrabassız asla”ya dek işi götürmüşken aniden yıllar yılı içinde birikmiş nefreti kusmaya başlıyor. Kontrabasın çalgı olmaktan çok bir engel olmasından, hantallığından ve süreklilik arz eden “ortalıkta oluşu”ndan yakınan karakterimiz, geçmişte onu banyoya kapattığını ancak işe yaramadığını dahi söylüyor,........

© Anayurt