Onur kazanacak biliyoruz. Bunca yaşanmışlığın bizlere bıraktığı büyük bir deneyimin adıdır onur.

Zulmeden için erişilmez, zulme uğrayan için övünç kılan bu hal bir duygudan ibaret değildir elbette.

O, yüceltilip, tüm hataların, eksikliklerin üstüne örtülen ne bir perde ne de bir kahramanlık avuntusudur direnenler için.

O bir erdem, bir duruş ve mücadele biçimidir.

Gücü elinde bulunduran ve tüm silahlarıyla karşınıza dikilip “teslim ol” çağrısı yapanlara karşı, hayatın, sevdanın, aşkların, emeğin, adaletin, özgürlüğün onurunu savunmak, onun tarihsel anlamıyla davranmak, o çağrıyı yapanlara üstten bir tebessüm etmeyi gerektirir. Zulme ukalalık, mücadelenin kazanılmış bir zaferidir çünkü.

Bazen tek bir söz sadece tarihin o anını belirlemez, yarını da netleştirir. Bu nedenle bilirsiniz, herkesin harcı değildir o anı savunmak, o anı büyütmek.

Ezen ile ezilen arasındaki irade savaşı bazen bir insanın duruşunda şekillenir.

Kobane ve Gezi davası onlardan biridir işte.

Tek bir geri adımın Kobane’yi Kobane olmaktan, Gezi’yi Gezi olmaktan çıkarabileceğini, tek bir geri adımın Gezi’de ve Kobane’de hayatını özgürlük ve adalet için ortaya koyanları hiçleştireceğini, milyonlarca insanın hanesine yazılan bir direnişi ele ayağa düşüreceğini bilirsiniz.

Bilmenin yükünü baş göz üstüne almak zordur. Bilip de bilmezlikten gelenlerin o vurdum duymaz hallerinin zulmedenin arkasına dizildiklerini görmek ise daha........

© Artı Gerçek