‘’Aslında zeki bir insan, bunu siz de pek iyi bilirsiniz, haydut olup topluma sadece şiddetle hükmetmenin hayalini kurar. Bu da birtakım romanlarda okuduğumuz kadar kolay olmadığından, genellikle siyasete girilir, en zalim partiye koşulur. Aklımızı ayak altına alıyormuşuz, ne önemi var, değil mi? Böylece dünyaya hükmedebildikten sonra… İçimde zulümle ilgili tatlı hayaller buluyordum.’’

Albert Camus

Yazıma başlamadan önce okuyucularımdan özür dilemek istiyorum. Geçen haftaki Erivan gezim nedeniyle maalesef yazı yazmaya vakit bulamadım. Fark edip, özelden soranlar başta olmak üzere tüm takipçi dostlar, kusura bakmayın.

Bu hafta, Ankaragücü-Rizespor maçında AK Parti kurucularından ve vekillerinden olan Faruk Koca ile yanındaki şahısların hakem Halil Mutlu Meler’e saldırısını ele almak istiyorum. Malumunuz bu vahim olay büyük bir gündem oluşturdu. Bu trajik durum her kesimde şiddete yönelik bir farkındalık yaratır gibi göründü. Fakat işin aslı ne yazık ki bu değil, şiddete yönelik gerçek bir tepkinin, farkındalığın kıyısından köşesinden bile geçemediğimizi düşünüyorum. Olayın dünya spor kamuoyunun gündemine oturması nedeniyle ciddi bir şekilde ele alındığı havası verildi ama bu durumun geçici olduğunu ve hafızalardan silinmesi için sporun şeflerinin çaba gösterileceğini tahmin ediyorum. Alınacak kararlar da bırakın tedaviyi, pansuman bile olmayacak.

Yazılarımı takip eden veya beni tanıyan dostlar sağlam bir Fenerbahçe taraftarı olduğumu bilir. Her zaman kombine bilet almasam da desteklediğim takımın maçlarını ne olursa olsun her koşulda takip etmeye çalışırım.

Özellikle geçen sene gittiğim müsabakalardan sonra siyasetin maçların ve futbolun önüne geçtiğini fark ettim. Bu sebeple zevkle izlediğim takımın kombinesini bu sene almamaya karar verdim. Maçlara oğlumla gidiyordum ama maçların artık masa başında sonuçlanmasından dolayı tribünlerin başka bir ruh haline büründüğünü, net bir şekilde gözlemliyordum.

Özellikle futbol hiçbir zaman tiyatro gibi izlenmez. Bunu hayal etmek de gerçekçi olmaz. Fakat haftanın stresini atmak isteyen bir ruh haliyle maçı izlemeye gelen insanların, iç dünyalarında ne kadar dolduğunu en iyi gözlemleyeceğiniz yer yine tribünlerdir. Farklı kesimlerin ve farklı görüşlerin yan yana oturduğu, ülkenin genel gündemi hakkında tartışmadan sohbet ettikleri ender ortamlardan biridir tribünler.

Ne yazık ki maçlardaki yanlış kararlara verilen tepkilerin artık sadece pozisyona yönelik olmadığını görüyoruz. Bunun sebebi ise rant sektörünün spor dünyasına yansıması ve neticesinde sistem siyasetinin sporun bir parçası haline gelmesidir.

SPOR VE SİYASİ İLİŞKİLER

Yaşananları anlamak için geçmişe biraz olsun bakmak gerekir. Örneğin Fatih Terim’in Galatasaray’ında Mehmet Ağar etkisi, sonrasında futbolcuların Gülen’le olan ilişkisi, bazı transferlerde Mesut Yılmaz’ın çabaları gibi gazete haberleri ilk akla gelenlerden.

Özellikle 3 Temmuz 2011 ‘de şike suçlamalarıyla ülke gündemi çalkalanmıştı. Daha sonra bu şike davaları sürerken siyasi iklimin değişmesiyle neler yaşandığını gördük. Siyasetin spora sirayet ettiğinin belki de en büyük kanıtı 3 Temmuz’da başlayan süreçti. Bu şike davalarının gerçek faillerinin bugün bile ceza almayışının ve bir türlü davaların sonuçlanmamasının toplum ve spor üzerindeki etkisi sürmekte. Adaletin sağlanmamasının en ağır yansımalarından biri de tribünlerde yaşanıyor.

Yeni stat........

© Artı Gerçek