Geçen hafta yerel ya da merkezi idareler ile sanat ve sanatçı ilişkilerine dair bir yazı yazmış, devam edeceğini de not düşmüştük. Hafta içinde gelen mesajın, telefonun inanın haddi hesabı yok. Üzücü olan şu ki “telefonlar ve mesajlar “Ekrem Bey adımı vermezseniz memnun olurum!” cümleleri ile başlıyordu. Ne kadar üzücü değil mi? Ne kadar can yakıcı... Aslında bütün yazdıklarımın özeti bu kısacık cümlede “adımı vermezseniz memnun olurum!”

Yazımıza bir yanıt da “Aydınlık yazarının hedefinde Kaftancıoğlu var” başlığıyla OdaTv’den geldi. Ah be! İki gözüm OdaTv siz yazılanı ya tam okumadınız ya da okuduğunuzu tam anlayamadınız. Orada eleştiri sanatın, sanatçının duruşudur. “Bunu yapmayın n’olur, sanatın ve sanatçının öncü kanadını zedelemeyin, sanat cübbesini giydiyseniz düğmesini iliklemeyin.”derken burada özne, sanat cübbesini giyendir yani sanatçı. Sizin yüzünüzden dünya kadar zaman kaybettik OdaTv, bak kaç satır hebâ oldu (!) Kaybettiğimiz zaman da benim değil memleketin zamanı(!)

“Adımı vermeyin Ekrem Bey” diyen sanatçı dostlardan bahsetmiştim. Vermem tabii verir miyim? İktidarın da muhalefetin de nasıl cadı avına çıktığını bilmem mi? “Benim borazanım olmazsan sana hayat yok !” mantığını bütün ayrıntıları ile yaşamış bir sanatçı olarak düşünceye ve eyleme nasıl pranga vurulmaya çalışıldığını bilmem mi? Bunlarla mücadele etmenin nice dostlar, düşmanlar kazandırdığını bilmem mi? Adınızı vermem rahat olun ama siz de biraz kıpırdanın çünkü değiştirecek olan sizlersiniz, bizleriz. Korkmayın, kaldırın başlarınızı, sanatın öncü ruhunu sivilleştirin. Dayanın sistemin kapısına, gerekiyorsa yatın... Madem Brecht öyleyse Brecht gibi, madem Mahzuni öyleyse Mahzûni gibi, madem “Venseremos” öyleyse Viktor Jara gibi, Ruhi Su gibi!... Sanatın ve sanatçının değiştirme gücü........

© Aydınlık