“İnkîlabın kanunu, bütün kanunların üstündedir.” (Atatürk, 1933) Neoliberal aydınlar, devrim düşmanı gericiler, Babıâli Baskını’nı “askeri vesayetin başlangıcı”, “bütün darbelerin atası”, “darbe geleneğinin miladı” vs. olarak gösterirler. “İçki” gibidir Babıâli Baskını, “bütün kötülüklerin anası”dır! Bunların hepsi boş laflardır, gerçek değildir. “Resmi tarihe karşı çıkmak” adına üretilmiş tezlerdir.
İttihat Terakki, seçkin kadrolardan, birikimli fedailerden oluşan bir 'öncü parti' idi.
Bu öncü parti, kendisinden sonra gelen Müdafaa-i Hukuk Teşkilatı, CHP ve sosyalistler dâhil, Türkiye'nin bütün devrimci partilerine örnek olmuştur.
En baştan söyleyelim:
Babıali Baskını olmasaydı İttihat ve Terakki iktidarı bütünüyle eline alamaz, orduda reform yapılamaz ve eski rejim yanlısı “alaylı” paşalar temizlenemez, modern ve disiplinli bir ordu kurulamaz ve o devrimci genç subaylarla Çanakkale zaferi kazanılamazdı. Babıâli Baskını olmasaydı Cumhuriyet olmazdı!

“Unutma, komitacı olmak ayrıcalıktır. Sen komitacı torunusun.” Celal Bayar, İttihat ve Terakki’nin ünlü isimlerinden Yenibahçeli Nail’in torunu Nail Keçili’ye böyle der. O Yenibahçeli Nail ki, Babıâli Baskını’nda Enver Bey’in yanında yer alan fedailerden biridir.
İttihatçılara "komitacı" da denilir. Teşkilat-ı Mahsusa'nın ilk başkanı Süleyman Askeri Bey'in emrinde bir mülazım (teğmen) olarak çeşitli eylemlere katılan ve kendisi de bir komitacı olan Fuat Balkan komitacılığı şöyle açıklar: "Komitacılık denilen şey, bazılarının zannettikleri gibi soygunculuk, çapulculuk değildir. Aksine vatanseverliğin en müfritine komitacılık denir! Ve komitacı, vatan davası karşısında, her şeyini, hatta canını dahi feda eden, gözünü budaktan sakınmayan, tepeden tırnağa feragat kesilmiş insandır. Memleketinin ve milletinin menfaati gerektirdiği zaman merhamet bilmez, yakmak lazımsa gözünü kırpmadan yakar; yıkmak gerekirse yıkar, kırar döker! Taş üstünde taş, omuz üstünde kelle bırakmaz! Kaç defa böyle vaziyetler karşısında kaldık ve yapılması lazım olanı yaptık! Şimdi bakıyorum da, şu veya bu işte, cezri hareket etmemiş olsa idik, memleket kim bilir kimlerin ayakları altında kalacak ve bu şerefli millet kim bilir kimlerin esiri kalmağa mahkûm olacaktı.”
Türkçemizde çok güzel bir sözcük vardır, neredeyse unutulacak: “Fedakâran.” “Kendini ya da kişisel çıkarlarını esirgemeyen, feda eden, bir amaç uğruna canını vermeye hazır bulunanlar” anlamına gelir. Bir de “fedakâran-ı millet” vardır. “Millet uğrunda kendi çıkarlarını feda edenler.”
........

© Aydınlık