Enflasyonun artışı ve sürekli zamlar, özellikle temel gıda ürünlerine olan etkileriyle ekonomik zorlukları daha da derinleştiriyor. Eskiden daha uygun fiyatlı alternatiflerle veya ikame ürünlerle geçirilen günler geride kaldı. Dar gelirliler için artık tavuk bile ulaşılmaz hale geldi, sanki ıstakoz gibi fiyatlanmış durumda. Bu durum özellikle düşük gelirli ve 10 bin TL kök maaşla yaşam mücadelesi veren emeklileri daha da zor durumda bırakıyor. Üstelik, asgari ücretlilere yapılmayacağına yönelik ara zam açıklamaları da çalışanları etkileyecek ve ekonomik baskıyı artırarak durgunluğu tetikleyebilir.

Emekliler yılı ilan edilen 2024'ün ilk yarısı neredeyse tamamlanacak ve maalesef, emeklilerin yaşadığı zorluklara dair somut adımlar yerine sadece "değerlendiriliyor, çalışılıyor" gibi genel açıklamalar duyuyoruz. Medyada ise emeklilere yönelik sıkça sunulan bonuslar gibi avantajlar, asıl ihtiyaçlarına hitap etmekten ve çözüm üretmekten uzak. Üstelik, indirimli bonuslar gibi sunulan tren, toplu taşıma veya alışveriş kartı indirimleri, emeklileri iktidarların çocuklarına dönüştürme tehlikesiyle karşı karşıya bırakıyor. Bu tür avantajlar, onları kurumlara bağımlı hale getirebilir ve gerçek anlamda özgürlüklerini kısıtlayabilir. Bu nedenle, emeklilere sunulan destekler daha etkili ve gerçek ihtiyaçlarına yani gelirlerini arttırmaya yönelik olmalıdır.

Diğer yandan, alışveriş kartları veya ücretsiz toplu taşıma gibi uygulamalar, emekliler için gerçek anlamda sosyal yaşama adapte olmaktan uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramayacaktır. İnsan, sosyal bir varlıktır. Ve insanlar, doğaları gereği sosyalleşmeyi ve özgürce tercihler yapmayı arzularlar. Bu, onların kaç yaşında veya hangi gelir grubundan olduklarına bakılmayacak bir olgudur. Şayet, avantajsız avantajlar sosyalleşmeyi zorunlu hale getirirse veya kurumlara bağımlı hale getirirse, emeklilerin hak ettikleri insani özgürlükleri ellerinden alınmış olur. Bu nedenle, emeklilere sunulan imkanlar daha özgür ve tercihlerine daha uygun olması gerekmez mi? Emekliler de bir zamanlar üreten iş gücüydü. Yani insandı!