3. Dünya Savaşı, İsrail'in Filistin'e dönük saldırıları tırmandırmasıyla birlikte yeni bir evreye geçti. Epeydir savaşın Ukrayna cephesinde yoğunlaşan hali farklılaştı, yeni odak Ön Asya oldu. Sıcak savaşın alanının genişlemesinin bütün dünyada kaçınılmaz bir biçimde yıkıcı etkilerinin olacağı şimdiden görülüyor. Savaşın paralelinde neo-faşizmin tırmanışı çeşitli siyasal iktidarların elini rahatlattı. Adeta her tür pervasızlığın yapılabildiği hatta kendinden görmediği herkesi katletme yetkisi veren bir süreci doğurdu.

Mücadele ederken hayatlarını ortaya koyanlar hariç hiç kimsenin bir şeye inanmadığı bu çağda, süreç kendi akışı dahilinde düşünsel ve ahlaki düzeylerde de ciddi tahribatlara yol açacaktır.

Çatışmanın başlaması öncesi kimin neyi, ne kadar etkilediğini bilmiyoruz ama sonrası yaygın adlandırmayla Orta Doğu'da iddiası bulunan güçler denklemi kendi lehlerine kurmak için hızla işe koyuldular.

İsrail yönetimi önceden fizibilitesini hazırladığı Gazze'yi işgal, Filistinlileri katletme/tehcir politikalarını Tevrat'tan yapılan alıntılar eşliğinde yürürlüğe koydu. Netanyahu yönetiminin süreci İran'a karşı topyekûn bir savaşa sürüklemek istediği görülüyor.

ABD, bölgede görece kaybettiği ağırlığını önce Doğu Akdeniz'e askeri güç yığınağı yaparak onarma yoluna girdi. Çin'in verdiği motivasyon sayesinde ABD'den özerkleşmeye başlayan Arap ülkelerini yeniden kendi istediği kıvama soktu.

Arap ülkeleri adeta gözüne far tutulmuş tavşana dönüştü. Arap yönetimleri İsrail'e karşı lafta bir takım adımlar atarken aslında Filistinlilerin yaşamını zerre kadar önemsemediklerini gösterdiler. Zira sadece kendi iktidarlarının ikbali için Filistin halkı bir koz olabildiği ölçüde onlar için anlamlıydı.

İran bölgede artan etkisini korumak ve doğrudan savaşa dahil olmama üzerine bir yol tutturdu. Lübnan'dan İsrail'e Hizbullah, Yemen'den Husi füze atakları, Suriye ve Irak'ta ABD hedeflerine milis saldırılarıyla bunu besledi. ABD de bu süreçte karşı ataklar yaptı. Bu çatışmalar karşılıklı saldırılarla devam ediyor.

Rusya, Hamas üzerinden bölgedeki etkisini genişletme arayışına girişti.

IŞİD de bu süreci kendi lehine değerlendirdi. Son dönem Suriye'deki etkinliğini ve saldırılarını artırdı. IŞİD bu hafta içinde Rakka, Humus ve Deyrizor yakınlarında Esad güçlerine saldırdı. En az 30 kişi hayatını kaybetti.

TC'ye gelince Erdoğan'la simgelenen iktidar bu süreci daha çok içeride devletle önemli ölçüde bütünleşmiş olan rejimi kalıcı hale getirmek için bir enerji alanı olarak gördü. Erdoğan adeta Netanyahu ile bir danışıklı dövüş süreci sergiledi, sergiliyor. Ne İsrail'e giden petrol akışı kesildi ne de silah yapımında kullanılan çelik ihracatı. Ancak İsrail'e karşı çokça gürültü yapılırken arada "muhalefet"in önemli bir kısmı iktidar payandası haline getirildi, "yargı darbesi", kentsel dönüşüm adı altında yeni mülk gaspı ve transferi yasasıyla da dikta kendi gediklerini tamamlama sürecini önemli ölçüde ilerletti. Halkların direnişiyle engellemediği takdirde bu gidiş, faşizmi resmi düzeye taşıyacak bir anayasa ile taçlandırılacak. İktidar içi "çekişen" aktörlerin bu başlıkta farklı niyetler taşıdığına dair ise bir işaret yok.

TC yine bu süreçte Güney Kürdistan ve Rojava'ya dönük saldırı ve işgal harekâtlarını da aralıksız sürdürdü. Bu insanlık dışı politikaları nedeniyle ne NATO'dan ne de kimilerinin umduğu üzere Netanyahu yönetiminden tepki gördü.

Bu dönemde başta Filistinliler ve Kürtler olmak üzere bölge halklarının payına ise maalesef çokça ölüm düştü.

Ukrayna savaşı halihazırda Batı ile Rusya arasında var olan "dengeler"i koruyan bazı anlaşmaların iptali ya da askıya alınmasını daha önce sağlamıştı. Bunlardan biri bu yıl başında askıya alınan Yeni START (Stratejik Silahların Azaltılması Anlaşması) anlaşmasıydı. Bu anlaşma ABD ile Rusya'nın uzun menzilli nükleer savaş başlıklarının sayısını 1550 ile sınırlıyor ve iki ülkeye birbirini karşılıklı denetleme hakkı veriyordu.

Geçen günlerde ise Putin, Rusya'nın Kapsamlı Nükleer Deneme Yasağı Antlaşması (CTBT) onayını iptal etti. Halihazırda zaten NATO ve ABD yönetimi bu anlaşmaya uymadığı gibi NATO tatbikatlarında nükleer silahlarının kullanıma hazır olup olmadığı test ediliyordu.

Geçen hafta da "Soğuk Savaş" döneminden kalma Avrupa Konvansiyonel Silahlı Kuvvetler Antlaşması........

© Bianet