İstanbul 10. Trans Onur Haftası Komitesi, 10 Şubat 2024’te trans cinayetlerine, LGBTİ ’lara yönelik günbegün artan nefret söylemlerine karşı İstanbul’un Kadıköy ilçesinde bir araya geldi.

Eylemlerinde 6 Şubat depremlerinin birinci yılı olduğunu ve depremde ölenleri unutmayacaklarını da hatırlatan Komite, basın açıklamaları sona ermeden gözaltına alındı.

Polis, uyarı yapmadan ve biber gazı sıkarak gözaltına aldığı 10 kişiye gözaltı aracında da işkence yaptı. Akşam geç saatlerde ise iki kişiyi daha gözaltına aldı.

İstanbul 10. Trans Onur Haftası Komitesi’nden Yusuf ve Es ile 10 Şubat’ta neden sokakta olduklarını, gözaltı sürecinde yaşadıklarını, emniyet ifadelerinde kendilerine yöneltilen soruları ve kesişimsel mücadelelerini konuştuk.

10 Şubat’ta neden sokaktaydınız, öncelikle bununla başlayalım isterseniz.

Yusuf: 10 Şubat’a eylem koymamızın amacı neredeyse Trans Onur Yürüyüşü’nden beri, yani yaklaşık bir yıldır, sokakta olmamamızdı. Bizi hapsettikleri kapalı mekânlara sığmayacağımızı göstermek, katledilen transların sesi olmak ve tabii ki binlerce insanın öldürüldüğü 6 Şubat depremlerini yıldönümünde anmak için Kadıköy’deydik.

“6 Şubat’ı unutma, unutturma” sloganı attığım için “terör örgütü sempatizanı” olmak suçuyla emniyette ifadem alınmaya çalışıldı. Korkutucu bir şekilde aslında bizlere yönelik sürekli nefret söyleminde bulunan bir örgüt ile ilişkilendirilmeye çalışıldım. 6 Şubat’ta Çağlayan Adliyesi’ne saldırıldı ve sen de o yüzden bu sloganı attırdın, dendi bana. Halbuki tek yaptığımız ihmaller nedeniyle halkların ölüme sürüklendiğini ve ölen insanları unutmayacağımızı söylemekti. Bunun suç olmadığını düşünüyorum. 6 şubat’ta feministlerin anma yürüyüşünde de bu slogan atıldı ve suç olarak kodlanmadı; ama aynı sloganı attıran kişi LGBTİ olunca kolayca terörle ilişkilendiriliyor. Bu apaçık LGBTİ fobidir. Pek tabii 6 Şubat’ı unutturmayacağız. Vicdanı olan kimse unutmamalı.

Gözaltında yaşadıklarınızı anlatabilir misiniz? Özellikle gözaltı aracı içinde yaşananları bilmiyoruz.

Yusuf: Gözaltı aracına bindirilirken, ben özellikle Trans Onur Yürüyüşü’nden beri hedefte olduğum için bayağı sert müdahale edildi bana. Aracın içinde saatlerce ters kelepçeyle bekletildik. Sadece son bir saatte kelepçesizdik; ama altı saat boyunca araçtaydık. Hiçbir şekilde temel ihtiyaçlarımız karşılanmadı. Tuvalete gitmek isteğimizi belirttiğimizde gidemezsiniz dediler. Ve aracın içinde şiddet gördük. Polisle olan münakaşadan ötürü polis iki kere yumruk attı bana ve bu esnada diğer polislere de saldırı emri verdi. O kişi hepimize tekme, tokat ve yumrukla saldırdı. Polis memurlarından biri dönüp “Hanifi Abi'nin selamını getirdim sana,” dedi. Eski İstanbul Emniyeti Güvenlik Şube Müdürü Hanifi Zengin’i kast ediyor.

Araç içindeki işkenceden ötürü kafamda iki büyük şişlik var. Gözüme atılan yumruklardan biri nedeniyle kan oturmuş vaziyette ve doktorun söylediğine göre, görme problemi yaşayabilirmişim. Sırtım tırnak izi dolu ve psikolojik olarak daha çok etkilendim tabii ki. Gözaltı aracı içerisinde yaşadıklarımızın çoğu görünmediği için bunu fırsat bilip zalimce saldırdılar.

Es: Ben Bahariye’den değil, eylemden yaklaşık iki saat sonra, bir arkadaşımla birlikte gözaltına alındım. Basın açıklaması sonrası polis, araya girerek işkenceye müdahale etmeye çalışan insanları ‘Sizin kim olduğunuzu biliyoruz’ diyerek kışkırtmaya çalıştı. Arkadaşlarımızın işkenceye uğradığını gördük, araya girmeye çalıştık. Bizi, avukatlarımızı ve basını alandan uzaklaştırdılar. Deyim yerindeyse süpürdüler. Bizi ise yaklaşık iki-üç saat boyunca takip etti polis, oturduğumuz mekânın hemen ilerisinde bekledi.

Bu süre boyunca takip edildik, ardından da gözaltına alındık. Alınma gerekçemiz ise Söğütlüçeşme Köprüsü’ne asılan pankart. Halbuki pankartın asıldığı yerden geçerken Söğütlüçeşme Caddesi üzerinde fotoğrafını çekiyordum. Bir anda sivil polisler önümüze çıkıp “Şahıslar yakalandı” diye anons geçti. GBT’nize bakacağız dediler ve tabii anladım gözaltına alınacağımı. Ardından karakola götürüldük ve buradaki güvenlik şube amiri pankartı bizim astığımızı iddia etti; mobeselerden izledik, görüntünüz var dedi. Fiziken de mümkün değil bu, pankartı assaydım dedikleri gibi köprünün üstünden alınırdım. Kimin astığını göremedikleri ve suçsuz yere gözaltı işlemi yapmış olmamak için yalan ithamda bulundular. Suçlamaları kabul etmedim.

Darp raporu alabildiniz mi?

Yusuf: Alamadık, çünkü vermiyorlar ve bu keyfi bir şekilde yıllardır süren bir uygulama. Raporun bir örneğini bize vermeleri gerekiyor TTB’den öğrendiğimiz kadarıyla; ama bunu bir prosedür olarak işletiyor şu anda iktidar. Örneği polislere veriyorlar, biz almak istersek de avukatlarımız aracılığıyla talep edebiliyoruz. Sağlık kontrolleri zaten korkunç, hâlâ polis kontrolünde giriyoruz kontrollere. Sürekli İstanbul Protokolü’nü hatırlatsak ve mahremiyetimizin olmadığını aktarsak da bu uygulamaya devam ediyorlar.

10 Şubat’taki gözaltımızda ilk götürdükleri doktor bir nebze iyiydi. Tüm kötü muamele izlerini yazdı rapora. Pansuman yapan hekim ise polisin burada olmasını istemiyorum, dememe rağmen transfobik bir tavırla ‘Sana güvenmiyorum, bana saldırabilirsin, polis burada olacak,’ dedi.

Karakol ifadenizde size yöneltilen sorulardan ve hukuksuzluklardan bahsetmek ister misiniz?

Es: Kürdistan bayrağı gösterip “Bu ne?” diye sordu polislerden biri bize. Yaklaşık üç saat boyunca, ki o gün hava çok soğuk ve yağmurluydu, İskele Karakolu’nun bahçesindeki bankta bekletildik sebepsiz yere. Söyledikleri gibi pankartı asarken değil çekerken gözaltına alındığımızı, bizi getiren polise de bunu sorulabileceklerini söyledik. O gitti dediler, ancak içeride duruyordu aynı polis. Kamera görüntülerini inceledik, deyip üzerimize suç atmaya........

© Bianet