Yaşamın değişim üzerine kurulu olduğu söylenir.

Doğrudur da.

Tek tek insan yaşamlarına baktığımızda kaçınılmaz son hep aynı olsa da bütün bir yaşam birbirini izleyen değişim süreçleridir.

Toplumsal yaşam, toplumsal olaylar da bu değişim yasasının dışında değildir.

Ya da öyle olması gerekiyor.

Fakat bizim ülkemizde kötülük değişmiyor.

Biri bitse, ya da bitecek gibi olsa öteki nöbeti devralmakta gecikmiyor.

Genel seçimlerle, yaklaşan yerel seçimler arasındaki şu birkaç aylık süreçte bir an bir umut ışığının çakmasıyla sönmesi bir oldu.

Kötülük daha da kötüye evrildi.

Hukuk bu iktidarın sopasıydı. Yine de öyle. Fakat her şeye karşın Anayasa Mahkemesi ümidi vardı. İktidar şimdi onu sopa olarak kullanamadığı için ortadan kaldırma hazırlığındadır.

Ülke tam bir ortaçağ karanlığındadır.

Cezaevlerinde insanlar orada ne kadar kalacaklarını bilmeden yatmaktalar.

Hukukla birlikte vicdan da ortadan kalkmıştır.

Türkiye bu coğrafyada, yani Batı’nın burnunun dibinde değil de örneğin Güney Amerika’da, Ortadoğu’da, Uzakdoğu’da........

© Cumhuriyet