Paranın krallığından, hatta tanrılığından söz ediyoruz; dünyanın egemeni desek yanlış olmaz. Ne var ki paranın tahtı, saltanatı bir başka türlü.

Bir kere bu saltanat soy sop aramadığı gibi, kendisine erişmeyi herkes için mümkün kılan yanları da var. Hele bizim gibi ülkelerde paranın saltanatına katılmak için fırsat çok; erbabına tabi!…

Dağın taşın imara açılması örneğin.

Siyasetin yamacına kurulmak örneğin.

Yok yerden ikon ya da fenomen olmak örneğin.

İkincisi, sermaye, servet sahibi olup paranın saltanatı yakalandığında gücü usturuplu kullanmak gerekiyor. Örneğin diğer saltanatlar gibi sergilemek yerine gizlemek daha akıllıca olmakta.

Gücünü herkes bilirken namı pek iyi değildir.

“Para her kötülüğün anası… Para konuşunca hakikat susar… Paran çoksa dostun da çoktur… Para aslandan güçlü kükrer” gibi özdeyişlerimiz var.

Paranın baş rol oynadığı kimi dram, kimi vodvil olan hikayeler de çoktur bu ülkede. Çoğu gizli kalmaz yazılara kitaplara konu olur ama değişen pek bir şey olmaz.

Çünkü mesele kişiler değil, düzendir.

İnsan egemenliğini paraya kaptırmıştır bir kere!

Özellikle bu ülkede siyasette de para konuşur; girmek için de, kalmak için de para gerekli.

O nedenle, siyasete girenlerin çoğunluğunun geleceğini güvenceye almış para sahibi insanlar olmasında şaşılacak bir şey yok. Asıl mesele siyaseti bıraktıklarındaki durumd ama ‘rufailer‘ araya girmedikçe ona da pek ses eden olmaz.

Bu ülkede boşuna, “Bal tutan parmağını yalar” denmemiştir.

Yine de, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı adayı Turgut Altınok’un açıkladığı mal varlığı epeyce şaşırttı herkesi.

Açıklamada bildirilen arsa ve arazilerin toplamı 60 milyon metrekare ediyor; yalnız bir arsa 5 milyon metrekare imiş!

Sosyal medyada, Altınok’a miras diye Ankara’nın kaldığı, Ankara’da ‘Turgutoğlu Beyliği’ kurulabileceği konuşulmakta ki haksız değiller.

Ancak Altınok inançlı ve ferasetli bir insan; laf edenlere cevabı hazır.

Bir kere hepsi anne ve babasından miras; ‘ölüm hak miras helal‘ olduğuna göre söylenecek bir şey yok!

İkincisi, “Mal bizim değil Allah’ın, biz emanetçisiyiz!” diyor ki, “Allah’ın ne sevgili kuluymuş” demekten başka ne denebilir!

Yok öyle demeyip, “Bunca emanet neden siyasete soyunan, siyasetle yakınlaşan üçe beşe düşmekte” diye sormak isteyen olursa, onlara, siyasetin hali kadar paranın kazandığı gücü ve buna izin veren düzeni sorgulamak gerektiğini söylemek isterim.

Bu sorgulama yapılmadıkça, siyasetçi değişir ama düzen değişmez; o gider bu gelir ama siyaset ve para el ele büyümeye devam eder.

Paranın siyasetle ilişkisi derin ama paranın (servetin) artışı ile demokrasi arasında olumlu bir ilişki yok. Hatta aksini söylemek mümkün.

Dünya hiç olmadığı kadar zengin bugün; her ülkede milyarderler de artmış durumda. Buna karşın, demokratikleşme değil anti-demokratikleşme yolunda ilerleyen bir dünyada yaşamaktayız.

Nedenleri var kuşkusuz ama başka yazıya kalsın.

Ümit Boyner’in T24’e verdiği söyleşide söylediklerine kafam takıldı, biraz onlardan söz etmek istiyorum.

2010-2013 döneminde TÜSİAD başkanlığı yapmış, Kagider kurucusu Boyner, Türkiye’de çağdaş........

© Diken