Başlığın, “ama”dan sonraki kısmına dair elbette söyleyebileceklerim var.

Suudi Arabistan’da oynanamayan maçın kitle psikolojisine tesiri, tarihsel arka planı ve iki devletin ilişkilerini etkileme boyutu mutlak bir tahlil gerektiriyor.

Zira artık “spor diplomasisi” diye bir gerçekliği konuşurken onun çok boyutlu etkisini de hatırlamak zorundayız.

Her şey yolunda gidebilseydi murat edilen ne idiyse; iptali ile yara alanlar da onlar olacaktır; tabii oyun iyi görülemezse.

Bugün iptal edilen bir maçın nasıl bir anda bir Arap düşmanlığına dönüştürülmek istendiğini anlamak için İttihat Terakki ve özellikle Cemal Paşa’nın izlediği Arap siyasetini iyi bilmek gerekiyor.

Buna bir de tek parti Kemalizm’inin izlediği Arap ve Kürt siyasetini eklediğinizde, “icat edilmiş bir tarihin” ortaya çıkardığı hafıza yarılmalarıyla karşılaşırsınız.

Özellikle 1925’te çıkarılan Takrir-i Sükûn Kanunu, bu anlamda gerçek bir milattır.

Geçmişi hatırlatan Osmanlı ve Arap kültürüne ait ne varsa -hatta İslam’a ait- artık yok edilmesi gereken düşmandır.

Kürtleri hedef tahtasına oturtan şey ise hilafet konusunda gösterdikleri hassasiyetleridir.

1925’te Yunus Nadi şöyle der: “Kim ki 20. yüzyılda Orta Çağ’da yaşama şerefsizliğini göze alır; karşısında Cumhuriyet’in son derece bilinçli cezasını bulacaktır.”

Orta Çağ’dan neyin kastedildiğini, cezanın neye tekabül ettiğini ya da göze alanların başına nelerin geldiğini ifade etmeye gerek........

© Diriliş Postası