Şehitler Tepesi her zaman ve zeminde var olmuştur. Hiçbir zaman boş kalmamıştır. Her davanın şehidi, şehitleri olmuştur ancak şehitlerine iki dünyada da nimeti sunan tek bir dava vardır; İslam!

Tarih boyunca Hakk’a karşı mücadele eden, kendi saltanatı için halkları savaştıran, çatıştıran, çalıştıran Firavunlar, Sezar, Kesraların da şehitleri olmuştur.

Buradaki güç sahipleri; İslam’ın vadettiği bir cennet sunmamışlardır. Esasen sunma gereği de bulmamışlardır. Başkalarının bekası için ölen ve öldüren bu kahramanların da ölümün ötesinde istedikleri bir makam yoktu.

Bir şeyler eksikti tabi ki. Bu kadar ağır bedellerin neticesinde; daha farklı, daha kalıcı bir bedel olmalıydı. Bunu da istemiş olmalılar ancak bu isteklerini konuşacak bilinçleri, isteyecek imkân ve kabiliyetleri belki de zaman ve zeminleri de kalmıyordu.

Mesela arenalarda; despotları ve vitrindekileri eğlendirmek için kelle alıp veren gladyatörlerin bunu düşünecek zamanları nasıl olabilirdi? Cahiliye dönemi dünyasında devran böyle dönmüştür.

Bu cahiliyenin çarkına Peygamberlerin müdahalesi olmuştur ancak hemen akabinde yine cahiliyenin kuralları konuşmuştur. Birilerinin birilerini öldürmesi lazımdı.

Daha sonra akıl etmişler de aynı güç sahipleri işe din kisvesini de giydirmişlerdir. İznik Konsüllerini toplayarak Hristiyanlığa geçen, İncilleri, Bizans tanrılarına göre tasnif ve dizayn eden Büyük Konstantin tam da bunu yapmıştır. Çünkü Çarmıha, ateş çukurlarına rağmen İsa ve İncil’in önüne geçemeyeceğini, saltanatını bile kaybedeceğini de biliyordu.

İyisi mi dine karşı din,........

© Doğruhaber