Savaşlar elbette ölüm, yıkım ve daha birçok acılar yaşatmaları açısından iyi değiller ve istenmezler. Sorunların diyalog ve barış yolu ile halledilebilme imkânları olduğunda savaşı tercih etmek doğru değildir. Ancak bütün yollar denendikten sonra düşman saldırganlığında devam eder ve barış yolunu kapatırsa, savaş son bir çare olarak kaçınılmaz olur. Aksi halde zulme, sömürüye, işgal ve talana, ırz ve namusun heder olmasına rıza gösterilmiş olur. İşte İslam’ın savaşa izin vermesi bir son çare zorunluluğu gereğidir.

Ancak ne yazık ki, tarihte vaki olan savaşların kahir ekseriyeti işgal ve talan arzusu, insandaki o sınır tanımayan hırsın sonucudur. Durum ne olursa olsun savaşların kimi bazı sonuçları öğretici ve ders vericidir. Bir musibet bin nasihatten evladır, denmiştir. Şimdi şu mübarek Aksa Tufanı olayı üzerinden bakalım. İşgalci Siyonist terör çetesinin sergilediği vahşetin bize öğrettikleri ne kadar net ve kesindir. Aksa Tufanı bütün askeri, ekonomik ve siyasi maskeleri düşürdü. Kim dost, kim düşmandır bize açık seçik gösterdi. Şimdiye kadar bildiklerimizin ne kadar doğru veya yanlış olduklarını öğrendik. Şu terör şebekesinin ne kadar vahşi ve barbar olduğunu bütün dünya gördü. Onu hep desteklemiş emperyalist yapılar bile timsah gözyaşları dökme zorunluluğu hissettiler.

Diğer........

© Doğruhaber