Eğtimden beklentiler giderek artıyor, En önemlisi süre. Kısalması gerektiği hemen herkesin ortak isteği. Bilgi hamallığı yerine beceriye dayalı yetkinlik, diploma yerine sertifika, tek tip yerine esnek, örgün yerine hibrit eğitim!..
Zorunlu eğitimin 12 yıla çıkması dünya genelinde kabul gören ve uygulanan bir yöntemdi.
Her geçen gün daha da tartışılıyor olmasının nedeni ise içeriği ve okul öncesi eğitimi içine almaması.
Çocukları hayata hazırlayacak temel yaşam bilgileri yerine sınavlara hazırlayacak akademik bilgilerin yüklenmesi eleştirilerin ilk sırasında yer alıyor.
En büyük yanlışı ise okula başlayan her çocuğu üniversiteye yönlendirmekle yapıyoruz.
Dünyanın hiçbir ülkesinde böylesine bir yanlışı benimseyen ve bunda ısrar eden bir eğitim anlayışı yok.
Gençlerimizin mutsuzluğuna ve ülke kalkınmasının sekteye uğramasına neden olan en önemli etkenlerden birisi de bu.
Eskiden üniversiteye gidemeyen mutsuzdu, şimdi giden hatta mezun olan daha da mutsuz.
Eğitimde geçen yıllarına “acıyan”ların sayısı her geçen gün daha da artıyor.
İşte bu noktada eğitimden kopuşları azaltmak ve eğitime bakış açısını yeni bir çerçeveye oturmak için bugüne kadar ki yanlışlarımızdan ders alarak yeni bir yol haritası belirlemenin zamanı geldi de geçiyor.
Konuşulacak, tartışılacak, atılacak o kadar çok adım var ki, bir an önce bir yerden başlamak için bunun gerekliliğine ve en önemlisi de liyakatlı kadrolara ihtiyaç var.
Türkiye Yüzyılı’nın bir hayal değil erişilmesi gereken bir hedef olduğuna inanır ve aklı, bilimi, fabrika ayarlarını referans olarak alırsak gerisi kendiliğinden gelecektir.
. Üzen değil mutlu eden,
. Yapamadıklarını değil yaptıklarını ve yapabileceklerini geliştiren,
. İlgi ve yetenekleri körelten değil keşfeden
. Teorik değil pratik
. Sınav odaklı değil yaşamı kolaylaştıran,
. Herkesi değil ilgisi ve beklentisi bu yönde olanları üniversiteye yönlendiren,
. Bilgi hamallığı yerine bilgiyi ulaşmayı ve onu üretime dönüştürmenin yollarını öğreten,
. Popülizm yerine istihdam odaklı insan gücü planlaması yapan,
. Sadakatı değil liyakatı esas alan,
. Öğrenmeyi dört duvar arasına sıkıştıran değil hayatın her alanına yayan,
. Milli ve manevi değerleri bir ders olarak değil yaşam biçimi olarak ele alan,
. Günü kurtarmanın ötesine geçip dünü, bugünü, geleceği harmanlayan,
. Eğitimi bir külfet olarak değil bir yaşam iksiri olarak gören,
Ve en önemlisi de sınavlarla, okullarla, içerikle, şaşı bakış açılarıyla öğrencileri ayrıştıran değil kaynaştıran bir eğitim modeli üzerinde ortak akıl üretmek o kadar zor mu?
Eğer çocuklarımızın ve ülkemizin geleceğini önemsiyor ve bunu yüceltmek istiyorsak bu hiç zor olmamalı...
Çok daha önemlisi böylesi bir değişim şimdi değilse ne zaman?..
Bilgi odaklı mı yoksa yetkinlik odaklı eğitim mi? Şimdi değilse ne zaman?
28
0
06.04.2024
Eğtimden beklentiler giderek artıyor, En önemlisi süre. Kısalması gerektiği hemen herkesin ortak isteği. Bilgi hamallığı yerine beceriye dayalı yetkinlik, diploma yerine sertifika, tek tip yerine esnek, örgün yerine hibrit eğitim!..
Zorunlu eğitimin 12 yıla çıkması dünya genelinde kabul gören ve uygulanan bir yöntemdi.
Her geçen gün daha da tartışılıyor olmasının nedeni ise içeriği ve okul öncesi eğitimi içine almaması.
Çocukları hayata hazırlayacak temel yaşam bilgileri yerine sınavlara hazırlayacak akademik bilgilerin yüklenmesi eleştirilerin ilk sırasında yer alıyor.
En büyük yanlışı ise okula başlayan her çocuğu üniversiteye yönlendirmekle yapıyoruz.
Dünyanın hiçbir ülkesinde böylesine bir yanlışı benimseyen ve bunda ısrar eden bir eğitim anlayışı yok.
Gençlerimizin mutsuzluğuna ve ülke kalkınmasının sekteye uğramasına neden olan en önemli etkenlerden birisi de bu.
Eskiden üniversiteye gidemeyen........
© Eğitim Ajansı
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Ali Fathollah-Nejad
Rami G Khouri
