Hatırlarsınız, bir dönem üst üste kurulan koalisyonlar nedeniyle ülkenin adeta yönetilemediği eleştirisi her ortamda dile getirilirdi…

DYP-SHP koalisyonu ile başlayan süreç, Ana-Yol; Refah-Yol; AnaSol-D; AnaSol-M gibi hükümetlerle devam etmiş, kısa süreli bu yapılar toplumsal ihtiyacın bir karşılığı olarak değil parlamentodaki aritmetiğin el verdiği mutabakatlarla oluşmuştu.

Ardından tek başına iktidara gelen AK Parti ile birlikte atılan manşetleri ve kaleme alınan köşe yazılarını da hatırlıyorsunuzdur…

Ülkenin nihayet “güçlü bir hükümete” kavuştuğu vurgusu neredeyse her yazının, her manşetin konusuydu.

Aradan yaklaşık yirmi yıl geçtikten sonra önce AK Parti ile MHP arasında bir ittifak oluşturuldu, ardından son seçimlerden önce iki büyük koalisyon oluştu: Cumhur İttifakı ve Millet İttifakı.

Siyaset yapıcılar milletin “koalisyon” lafından hazetmediğini düşünmüş olsalar gerek ki “ittifak” kavramını tercih etmişlerdi.

Mayıs 2023 seçimlerine giden süreçte iki ittifak arasında “kim hangi partiyi kendi yanına çekecek” yarışması bile yaşandı. Bazı partilerin ikiye bölündüğünü, bir kısmının bir ittifakı diğer kısmının da başka ittifakı desteklediğini de gördük, birer gün arayla iki farklı tutum sergileyen parti de…

Bunları, şu anda içinde bulunduğumuz siyasi tartışmaların özünü anlamaya çalışırken geçmişi gözden kaçırmamak için hatırlatıyorum.

Bu gün Türkiye’de siyaset yeniden harmanlanıyor.

Evet, görünürde ittifaklar (koalisyonlar) olduğu yerde duruyor gibi… Ama gerçekten öyle mi?

Yaklaşan yerel seçimler, belediyelerden pay kapabilmek için ittifaklar içindeki çatlakları derinleştirmemeye özen gösteren bir tavrı zorunlu kılsa da ortada ne yapılırsa yapılsın........

© Ekonomim