Bilindiği gibi Mayıs ayı sonundan Temmuz’un 20’sine kadar yüzde 38 oranında bir devaluasyona maruz kaldık. Bunun enflasyon üzerindeki etkisi ağır oldu. Haziran-Eylül aylarında toplamda TÜFE endeksi yüzde 30 artış gösterdi. Diğer bir ifadeyle kurların enflasyona geçiş oranı yüzde 79 gibi çok yüksek bir oranda gerçekleşti. Bu kadar yüksek geçişkenliğin ana sebebi ekonominin bu süreçte anormal bir şekilde stimüle edilmiş olmasıydı. MB ise geçen Cuma yayınlanan Enflasyon Raporu’nda bu dönemde enflasyona akaryakıt fiyatlarındaki artışın 4.8 puan, vergi güncellemelerinin 2.5 puan ve beklenti ve fiyatlama davranışlarındaki bozulmanın 10.1 puan ve kur artışlarının ise sadece 4.3 puan, etki yaptığını hesaplamış. Ancak, vergi güncellemelerini saymazsak, diğerlerindeki artışın temel nedeninin gene de döviz kurları olduğu söylenebilir.

Şu ya da bu sebepten olsun, enflasyonun kontrol altına alınabilmesi için döviz kurlarının belirli bir dönem sabitlenmesinin veya çıpalanmasının gerekli olduğu ortada. Nitekim, ekonomi kadrolarının değişimi, rasyonelliğe dönüş ve para politikasındaki kademeli sıkılaştırma sayesinde yerli yatırımcıların tasarruflarını koruma amaçlı döviz-altına olan taleplerinin azalması sonucunda MB, devam eden cari açığa rağmen, döviz kurlarını dengelemeyi başardı. Ağustos’un son haftasına kadar da........

© Ekonomim