Kuralların yerleşmediği ülkelerde, siyaset çok kuralsız ve acımasızdır. Herkes ve her şey ikbal aracı olarak kullanılır. Hasis menfaatler uğruna toplumda çatlaklar oluşturulur. İnsanlar hasımlaştırılır, kavga başlayınca da onu başlatanlar kenarda durup kar zarar hesabı yapmaya başlarlar.

Dün öyleydi de bugün farklı mı?

Bugün dünkünden daha derin bir kutuplaştırma gayreti ile karşı karşıyayız. Allah, Peygamber, din, iman, bayrak, şehitler, tarih, aklınıza ne gelirse toplumu kamplaştırmak için kullanılıyor. Toplumda ortak buluşma noktaları bırakmamak için olağanüstü çaba harcayanlar var.

Enerjisini kendi içindeki didişmelerle tüketen bir toplum huzura, refaha ulaşabilir mi? Daha iyi bir Türkiye için değil, biraz daha iktidarda kalmak isteyenlerin kavgasını veriyoruz. Onlar saltanat sürsün diye dostluğumuzdan, kardeşliğimizden vazgeçiyoruz.

12 Eylül’ü hatırlayanlar iyi bilir, en çok vatan tehlikede diye bağıranların hiç birinin çocuğu mahpushanelerde yoktu. Ülke elden gidiyor diyenler hep başkalarının çocukları üzerinden –vatan kurtarıcılığı- yaptılar. O acılı yılların bize öğrettiği........

© Enpolitik