Anımsanacaktır; Walter Bush, kendisinin “Tanrı’nın isteğiyle Irak’ı vurduğunu” söylemişti. Irak, emperyalistlerle Türkiye’nin de aralarında olduğu komşu devletlerin savaş tatbikatı sahalarından birine dönüştürüldü. Suriye benzer durumda; bir ABD, bir İsrail bomba atıyor ya da Türk savaş uçakları şu kadar mevziiyi, alt-üstyapı tesisini yok ediyor. Libya’da aşiret çeteleri üstünlük kurmak için birbirini ve aldattıkları yoksulları kırarken, petrolü işleyenler Fransızlar ve diğerleridir. Filistin işgal ve katliam sahası olmaya devam ediyor.

Siyasal gericiliğin ve militarizmin uluslararası alanda yoğunlaştığı bir dönemdeyiz. “Savaşa hazırlanma” söylemi son yıllarda İngiliz yöneticilerin açıklamalarında daha fazla yer almaya başladı. İngiltere savunma bakanı, göreve geldikten hemen sonraki ilk açıklamasında, “Beş yıl içinde Rusya, Çin, İran, Kuzey Kore gibi ülkelerle savaş çıkmasını beklediğini” söyledi. Dünya -diyordu bakan, bir “savaş öncesi” dönemde bulunuyor. Almanya’nın “yeşil” maskeli politikacıları başta olmak üzere, hükümet sorumluları savaş da savaş diyorlar. AB sözcüleri Rusya’ya karşı savaş için hazırlıkların yoğunlaştırılmasını istediler. Onlara bakılırsa “büyük savaş” için en fazla 20 yıllık süre bulunuyor. İsveç ve Norveç yöneticileri, üç ila beş yıl içinde savaş çıkacağını belirterek halka savaşa hazır olma çağrısı yaptılar. NATO komutanları İkinci Büyük Savaş sonrası en büyük askeri tatbikatın hedefinin Rusya olduğunu gizleme ihtiyacı dahi duymuyorlar. Rusya’yı kuşatma harekatının Ukrayna’da komuta-koordine, uydu destekli tank-top-uçak ve her tür savaş malzemesi desteğinde daha kapsamlı bir savaşın ön provasına dönüştürüldüğü de saklanmıyor.

Savaş üzerine bu denli sıklıkla ve bu denli çok sayıda açıklama yapılmasının kapitalist sömürü ve zorbalığa karşı gelişebilecek tepkileri “ulusal çıkar - beka” kaygılarıyla dışa; bir başka ülkeye - güçlü görünen bir rakibe yöneltmek gibi bir yönünün olduğu apaçıktır. Ne ki militarizme, savaş sanayisine ve fiili çatışmalara bunca meyletme politikası, pazar ve etki alanları üzerine emperyalist-kapitalist rekabet ve kavganın artan bir ivmesine de işaret ediyor. Burjuva demokratik haklardaki daralma,........

© Evrensel