Amasra’da 43 işçinin iş cinayetine kurban verilmesi üzerine açılan yargı davasının görülmekte olduğu 13 Şubat 2024 günü Erzincan’ın İliç ilçesinde, tekelci sermaye iktidarının politikalarının sonuçlarından bir diğeri olan büyük göçük olayında işçiler yüz binlerce ton toprağın altında kaldılar. Erdoğan yine “Bu işin fıtratında var” diyecek mi? Bu satırlar yazıldığı sırada henüz dememişti. Ancak iktidarının politikaları sonucunda yaşanan onlarca felaket sonrasında yaptığı açıklamalar, böylesi olaylara karşı iktidar politikasını öngörülemez olmaktan çıkarıyor. Sonuçta bir kez daha yaşanan, ülke toprakları-kaynaklarının emperyalist ülkelerin tekellerine peşkeş çekilmesiyle bağlı bir olaydır. Vali “Devletin kaza mahallinde olduğunu” açıklamıştır, ölen işçi sayısı belirsizdir, siyanürlü toprak ve artıkların ve sülfürik asidin birçok kentten geçen nehre karışıp canlı yaşamı ölümle yüz yüze getirmesi ise kesin!

Erdoğan iktidarı döneminde binlerce işçi, iş cinayetlerinde ölmüştür ve binlercesi sakat kalmıştır. İktidarın tutumu sadece “fıtrat”ı işaret ederek kadere boyun eğilmesini telkin etmekle kalmamış, Soma’da 300’den fazla işçinin katledilmesine yol açan patlama sonrasında Yusuf Yerkel’in attığı tekmeyle de sopacı karakteri gösterilmiştir. TEKEL’de, SEKA’da, metal direnişleri sırasında ve henüz unutturulamayacak denli yakın bir örnek olan Özak Tekstil direnişinde sermaye, iktidar ve “güvenlik kuvvetleri” işçinin karşısında hizalanmıştır. Grevler ertelenmiş, yasak denilmiş, taleplerinde ısrar gösterenler dipçik ve boğucu gazla teslim alınmaya çalışılmıştır.

Çok sayıda küçük ve orta boy işletmede işçilerin ücret artışı, sendikal örgütlenme ve grev hakkı için başlattığı ve bazısının altı aya yakın süredir devam ettiği işçi eylemlerine karşı iktidar gücünün patronların yanındaki duruşunu henüz anlamlandıramayan kimileri, “Sesimiz yukarıya gitmiyor!” diye yakınırken, yukarısı açlık ve yoksulluk sınırları altındaki ücretlerle yaşam savaşı veren işçileri, kuşku yok ki görüp-duyuyor. Gerekli saydığı yerlere polisini-jandarmasını, özel güvenlik güçlerini sevk etmekte tereddüt etmeyen “yukarısı” (merkezi yönetim), işçiyi, kapitalistleri zenginleştirmek ve sermaye düzenini koruma aygıtını işleten devlet bürokrasisinin besleneceği kaynağı yaratma makinesi olarak görüyor. İşçi de sermaye sahibinin işçiyle birlikte üretim aleti olan makinesi de ürete ürete yıpranacak-eskiyecek ve........

© Evrensel