Yılı bitiriyoruz.

Adettendir bitmekte olan yıl içerisindeki iyi, kötü, önemli, garip olayları sıralamak. Kimi yılın insanını, kimi yılın kadınını, erkeğini, kimi yılın imamını seçer. Herkes özgür gönlündeki yılın şeyini seçmekte.

Benim gönlümdeki yılın olayı ÖZAK işçilerinin sabırlı ve kararlı direnişi.

Yılın imamı, onları camiye sokmayan cami imamı.

Yılın daha imamı, “İsrail ile bozuşursak canımıza okur, paramızı keser, maazallah, hafazanallah” diye fetva ve hüküm veren Jetskici.

Yılın erkeği, ÖZAK işçisini kadın, çocuk demeden hırpalayarak yoksulluk sınırının çok altındaki maaşını hak etmeye çalışan kolluğun başı.

Yılın kadını, hatta kadınları, Türkiye’nin en gözde tatil yerinde birkaç milyon dolarlık evi olup da İstanbul’daki ev kiralarından yakınan, hayalleri boyundan büyük popülist kadın bankacı ve arkadaşı can verirken “Allah’ın gazabı böyle olur” diye bağıran kalpsiz kadın politikacı.

Yılın ağacı köklerini yüzlerce yıldır besleyen topraklarının talan edilmesine karşı direnen Akbelenli zeytin ağacı.

Yılın insanı, Gazze’deki katliamı, siyonist saldırılarını ve İsrail ile yaptıkları ticareti ve iş birliğini kahve bardaklarının arkasına gizlemeye çalışan insanların kiralık tosuncuklarını, terbiyesiz sözcülerini Meclis kürsüsünden lanetlerken, kalpsiz insanlara kalpsizliklerini, kötülüklerini hatırlatırken bu ikiyüzlülüğe kalbi dayanamayan, sözlerini bitirmeden ölmemek için direnen ve ayakta ölen Saadet Partisi milletvekili.

Yılın kaçanı, motosikletiyle ekmek parası kazanmaya çalışan genci sahil yolunda ezip kaçan Somalili.

Yılın kaçmayanı, kumpası, hakkındaki soruşturmanın sonunda içeri atılacağını bile bile yurt dışından gelip ifade veren ve içeri atılan vatandaş.

Yılın vekili, aylardır tutsak olmasına rağmen Meclisteki tüm vekillerden daha etkili olan gür sesli Can.

Yılın rektörü, yok.

Yılın türküsü, “Samanlıktan kaldıramadım samanı da Zühtü.”

Yılın gazetesi, yıllardır halkın vergileri ile toplanan paradan hakkına düşen payı gasbedilmesine rağmen direnen Evrensel.