Depremin ilk yıl dönümü. İnsan aynı cümle içinde kullanıldığına inanamasa da halkın polis barikatını aşarak sevdiklerini andığı 6 Şubat geride kaldı. Protokole, resmi törenlere baş kaldırarak yapılan bir anma.

Sonra döndük medyaya ve depremin yıl dönümünde hâlâ konteynerler, çadırlar, elektriksizlik, susuzluk derken, tüm bunlar nasıl etki eder yerel seçime?

Hicap.

Keşkeyi geçmişe yönelik kullanmayı sevmiyorum, hiçbir derde derman olmayan bir kelime.

Yazık ile aynı manada nezdimde.

O yüzden şimdi bulunduğum yerden bakınca yazıklar olsun bize diyorum, biz nasıl seçim konuşabildik deprem üzerine, nasıl gittik o sandıklara, ne sandık da biz bu siyaseti ve inandık her şeyin o sandığa bağlı olduğuna?

13.5 milyon insan etkilenmiş, ölülerimizin sayısını bilmiyoruz, Hatay yok olmuş, biz seçimle iktidar değiştirmeye kalktık. Sadece ve yalnızca deprem yarası olmalıydı derdimiz.

Şimdi yine seçime gidiyoruz, biz sürekli sandığa hapsedilmiş bir yurttaşlık ile burnumuza koklatılan demokrasiyle bu ülkede bir hakkımız kalmışcasına oyalanıyoruz.

Şiirlerce, romanlarca, türkülerce, şarkılarca memleket sevdamız, hamasi, afaki kürsü konuşmaları, mahalle sohbetleri: Yoluna ölürem Türkiyem, öyle seviliyorsun ki koy sandığı oy verem.

Seçimi reddetmek, siyasi partiyseniz toplanıp gereğini yapın, demokrasi varsa bırakın ne yapılması gerektiğini biz talep edelim, ol diyelim oldurun, bu halkın sağ kalanlarını hayatta tutun demek varmış. Seçime gittik: Hicap duyuyorum artık kendimden.

Yerel seçimin konuşulduğu yerlere bakıyorum: Yeniden Refah aday çıkaracakmış. Ne müthiş haber, haydi küsurat hesaplayalım o zaman. İnsan tutunacak dal arar tamam ama bir çimen tanesine de düşer mi?

Başak Demirtaş’ın adaylığının konuşulduğu zeminde, koca koca insanların “Kocasını cezaevinden çıkarmak” diye başlayan cümleler kurmasından hicap duyuyorum.

Bir memleket, bir dava için ne bedeli ödemeli insanlar daha? Ne kadar doğru-haklı olunabilir artık genel bir saygıyı hak edebilmek için? Daha nasıl yargılayan savunmalar yapabilir, kopuş davalarına imza atabilir, daha ne kadar sabır, sebat, sağduyu içinde hareket edebilir?

Bu konunun tüm siyasi partiler tarafından ele alınış şeklinden ayrı ayrı hicap duyuyorum.

Başak Demirtaş’ın kontrollü açıklamasının öfkesizliğine bakınca içimdeki kor........

© Evrensel