Seçimlerin üzerinden bir hafta geçti. Van’daki mazbata kumpası sonrası ortaya çıkan direniş ve dayanışma İstanbul seçimlerinin ikinci turu havası yarattı. Şimdi analiz ve ders çıkarma zamanı. Her seçimde olduğu gibi hesaplaşmanın büyüğü yenilen tarafta. CHP büyük bir zafer kazandı ama sandığa gitmeyen ya da ideolojik olarak alternatifini seçen seçmen AKP’deki oy kaybının en önemli sebebi. Evrensel gazetesi salı günkü manşetiyle durumu “AKP’yi ‘ekmek’ çarptı” diye özetledi. Ama neden şimdi? 14-28 Mayıs’ta ekonomik durum daha mı iyiydi? İşin ekonomik analizini Ümit Akçay’dan okumanız için şuraya bırakayım. Bu köşenin adı olan medya tarafına bakalım. AKP’li hesapları bir haftadır izliyorum, ekonomi önemli bir etken elbette ama faturayı daha çok iletişimdeki sorunlara kestiklerini söyleyebilirim. ‘Halk küstü’, ‘halk cebini düşündü (dolayısıyla davayı sattı)’ dan başlayıp ‘halka küsülmez, hata bizde’ye çıkan türlü ifadeler ama dönüp dolaşıp şuna geliyor ‘biz anlatamadık’. Bu hafta takip ettiyseniz özellikle Van kriziyle birlikte ortaya çıkan AKP içi bir çekişme, hesaplaşma söz konusu.

Bir haftadır önümde kapağında Cavit Çağlar’ın gülümsediği, Hulusi Turgut imzalı bir kitap duruyor. Baş kısımda ailesine ilişkin bölümler hariç, kendisine “Yaver Çağlar” lakabını takanlara “Evet, Baba’nın yaveri gibiyim…” cevabını verecek kadar adanmış Çağlar, neredeyse her sayfada Demirel’e hayranlığını dile getiriyor. Kitapla yerel seçimin ne alakası var derseniz, şöyle kuralım:

1980 darbesi sonrasında siyasi yasaklar Özal’ın tüm gücüyle karşı çıkmasına rağmen 1987’de kalkıyor. Özal bu yenilginin üzerine hemen bir erken genel seçim ilan edip, Demirel güçlenmeden iktidarını sağlama almaya çalışıyor. Bu seçimlerle ilk kez milletvekili seçilen Cavit Çağlar heyecanla iktidar olup olamayacaklarını soruyor. Demirel, o........

© Evrensel