Aralık ayının tüm karanlığına rağmen, yılı bir umut notuyla bitirelim.

ABD’de işçi ve emekçiler, bu yıl sendikalaşma, grev ve diğer eylemlerde gayet iyi bir sınav verdiler. Daha katedilecek çok yol var ama, kırk yılı aşkın karşılıksız bırakılan patron saldırısı yavaş yavaş muhatabını buluyor artık.

Ülkenin en büyük sendikalarından UAW (Birleşik Otomotiv İşçileri Sendikası), klasik tabanının dışında da ciddi örgütsel sıçramalar yaşıyor. Bilim emekçileri gibi yepyeni kesimler arasında örgütlenmekle kalmayıp, bir de üniversitelerde grevler gerçekleştiriyor. Sendikanın Yeni Lideri Shawn Fain, otomotivde başarılı grevlere imza atarken, belki de 1930’lardan beri sendika başkanlarından duyulmayan kelimelerle örüyor bu zaferleri. Mücadelesine “sınıf savaşı” diyor.

Emek deyince aklımızın ucundan geçmeyecek Hollywood yazarları gibi kesimler de bu sene greve çıktı. Dahası, sendikalar ve grevler uzun süredir olmadıkları kadar popüler. Çok ciddi yasal engellere rağmen, giderek daha çok insan sendikalaşmayı düşünüyor. Bir o kadar önemlisi, on yıllardır bir avuç bürokratın kontrolü altında olan bazı yerleşik sendikalarda, ciddi bir taban baskısı ve demokratikleşme eğilimleri görülüyor.

Emekteki bu sıçrayış o kadar şaşırtıcı ki, sınıf mücadelesine mesafesi herkese malum olan New York Times bile 2023’ü “Emeğin Çok İyi Yılı” başlığıyla kapatabiliyor.

Yenilgiler de var tabii. Amazon ve Starbucks’ta geçen yıllarda çok hızlı başlayan sendikalaşma, şimdilik tıkanmış görünüyor. Üstelik, bir taraftan halk genel olarak yoksullaşırken, sermayenin rekor........

© Evrensel