Sürekli ayakta durmak, bir çarkın dişlisiymişçesine aynı hareketi tekrarlamak, bir makinenin ya da hattın başında sürekli aynı hareketleri yapmak, pedala basmak, üstü açık sülfürik asit kabını taşımak, tekstil tozunu soluma gibi nedenlerle işçiler sağlıklı gittiği fabrikalarda sağlıklarını kaybediyorlar. Kadın işçiler hem işin hem de ev içi işlerin yükünü ve stresini üzerlerinde taşıyorlar. Haliyle bu çifte emek sömürüsünün kadın işçi sağlığı üzerine olumsuz etkileri daha ağır oluyor. Geçtiğimiz yıllarda Birleşik Metal İş Sendikası Sınıf Araştırmaları Merkezi (BİSAM) kadınların yoğun olarak bulunduğu ve montajda çalıştığı bir elektrik-elektronik fabrikasında, toplumsal cinsiyetin kadınların genel sağlığına ve ağrılarına etkilerini bir vaka analizi üzerinden araştırması yapmıştı. Kadın işçilerin üçte ikisi kas iskelet sorunu yaşıyor. Bunu nörolojik sorunlar izliyor. Kadın işçilerin yüzde 78’i boyun, yüzde 76’sı bel, yüzde 61.5’i sırt ve yüzde 69’u baş ağrısı yaşıyor. Fazla mesai yapan kadın işçilerde kas iskelet hastalığı oranı yüzde 38 iken yapmayanlarda yüzde 14. Toplam çalışma süresi 8 yıl ve üzeri çalışan kadın işçilerde kas iskelet hastalığı yaşayanların oranı yüzde 41 iken 8 yıldan az çalışanlarda yüzde 20.

Geç kapitalistleşen Türkiye’de, dünyadaki neoliberal değişimin çalışma ilişkileri açısından başlangıç noktasını 24 Ocak Kararları ve akabinde 12 Eylül 1980 darbesi ile birlikte değişen çalışma ilişkileri olarak ele alabiliriz. AKP hükümeti iktidara geldikten sonra çalışma ilişkilerine........

© Evrensel