Sorun, ülkemizde satrancın yüksek zeka gerektirdiği yanılgısı nedeniyle birçok insanın bu oyunu karmaşık ve zor olarak algılamasıdır. Aynı zamanda, satranç yarışmalarının genellikle toplumda sıkıcı bir etkinlik olarak nitelendirilmesi, sporun popülerleşmesini engelleyen faktörlerden biridir. Dahası, zekâlarının sorgulanacağı endişesiyle satranç oynayanlara yaklaşmaktan kaçınan insan sayısı, şaşırtıcı bir şekilde yüksektir.

Satrancın popüler bir spor olmasının önündeki engelleri kaldırabilmek için, yöneticilerin öncelikle bu yanılgının farkına varmaları ve bu konuyu ciddi bir şekilde ele almaları gerekmektedir. Özellikle Batı’nın akılcılığına sırt çevirip, kaderci Ortadoğu’ya yönelen ülkelerde, bilimsel temelli bir sporun yöneticilerinin toplumun aydınlanması ve gelişmesine katkıda bulunma sorumluluğu büyüktür. Ancak bu sorumluluğu taşıyan yöneticilerin, kendi çıkarlarından öteye geçen bir satranç sevgisiyle donatılmış olmaları gerekmektedir.

Muhtemelen birçoğunuz, bu hafta gerçekleşmekte olan Türkiye Satranç Şampiyonası’ndan bile haberdar değilsiniz. Bir satrançsever olarak benim dahi ilgi çekici bulmadığım bir organizasyonun, adeta kağıt üstünde bir formalite olarak gerçekleştirildiğini görmek üzücü. Heyecansız, donuk ve katılımcılar dışında neredeyse hiç kimsenin umursamadığı bir Türkiye Şampiyonası düzenleniyor. Bir büyük usta, bir uluslararası usta, altı FIDE ustası, iki ünvanı olmayan sporcu... Toplam on kişilik bir tiyatro. Kimin........

© Evrensel