Şanlıurfa’da kurulu Özak Tekstil fabrikasında bir işçinin, Birtek-Sen’e üye olduğu için işten atılması üzerine başlayan direniş bugün 12. gününde. Özak işçilerinin atılan arkadaşlarının işe geri alınması ve sendika seçme haklarının tanınması talepleriyle başlattığı direniş, Türkiye’nin ‘ihracat üssü’ olarak görülen bölgedeki sömürü ilişkilerini ve gerek merkezi yönetimin gerekse yerel yönetimlerin sınıf karakterini ele veren çarpıcı görüntüler oluşturuyor her gün… İzmir’de Agrobay işçisi kadınların, Soma’da, Amasra’da, Zonguldak’ta madencilerin, Düzce’de ve tüm Marmara’da metal işçilerinin, ülkenin dört bir yanında topraklarını, ağaçlarını yerli-yabancı tekellere karşı korumaya çalışan köylülerin başına gelenler Özak işçilerinin de başına geliyor. Devlet tüm fiziki ve ideolojik araçlarıyla, tastamam bir sermaye aygıtı olarak işçilerin karşısına çıkıyor. Dün yaşanan olaylar, bu tabloyu son derece berrak şekilde gözler önüne serdi. Türkiye’nin dört bir yanındaki işçiler, sermaye ve devletin angaryasına boğulmuş kamu ve özel sektör memurları, ücretli emeğin tüm katmanları, geçimini sağlamak için emeğini satmak zorunda kalan ülkenin ezici çoğunluğu 7 Aralık 2023 Perşembe günü Urfa’da yaşananları bilmelidir. Bu bir tek gün, tıka basa dolu bir hakikat sandığı gibi, devlet-sermaye-sınıflar dersinin malzemesini sunuyor bize…
7 Aralık sabahı Urfa jandarması, direnişteki Özak işçilerinin fabrika önüne gitmesini engellemek için kurduğu barikatı tahkim etti. Barikat genişledi, güçlendirildi, bütün caddeyi kapattı. Barikattaki askerler işçilere, bölgeye ek kuvvet gönderildiğini söylüyor, “Ankara’dan generaller gelmiş” diyordu. Barikata yaklaşan işçiler dahi gözaltına alınacaktı.
Soğuk ve yağmur altındaki işçiler durumu değerlendirmek ve beklemek üzere Urfa Organize Sanayi Camisi'ne gittiler. OSB kampüslerine büyük cami yapmak adeti AKP öncesine dayanıyor. Urfa OSB’deki cami de işçilerin önemli bir bölümünün namazlarını kıldıkları cami. Direnişteki Özak işçilerinin yarıdan fazlası da bu camide kılıyor namazlarını. Aralarında caminin yapımında ve temizliğinde çalışan işçiler de var. Bazıları dün sabah namazlarını da orada kıldı. İşte bu camiye bir süre sonra Urfa Müftüsü Ramazan Tolan geldi. Müftünün, açık renk takım elbisesi ve vaktiyle işe yaramış bir buyurganlıkla işçilere “Camiyi boşaltın. Burası ibadet yeri, burayı terk edin” diyesi oldu. Ama ibadetlerini orada yapmakla kalmayıp, bizzat inşasında, şimdi de temizliğinde çalışan işçilerin de olduğu kalabalığın homurtusu, takım elbiseli müftünün cebbar sesini derhal bastırdı. İşçilerin haklı öfkesi öyle net ve hızlı bir karşılık verdi ki, müftü yumuşak avuçlarını birbirine sürterek camiden ayrılmak zorunda kaldı.
Jandarma ve müftüden sonra sahneye bizzat patronun kendisi çıktı. Özak Tekstil’den gazetelere “Kırk yıllık firmaya sendikacı çilesi” başlıklı, bir gazete haberi formu taklit edilerek yazılmış bir metin gönderildi. Berbat bir Türkçeyle işçilere, sendikaya, direnişe ve ona destek verenlere kin kusan, iftira atan, kolluk ve yargıya hedef gösteren bir metin bu. Besmele çeker gibi “Yetkisiz sendika Birtek-Sen, illegal eylemlerle üretim ve ihracatı baltalıyor” diye giriyor söze; daha sonra da sık sık tekrarlayacağı ‘yetkisiz sendika’yı yasa dışı örgüt der gibi, ‘illegal eylem’i terör saldırısı der gibi tıslıyor.
Dünya çapındaki firmalarının “Yasa dışı grev ve tehditlerle üretimi durdurmaya zorlandığı” iddia ediliyor. İhracat yapıyor ve istihdam sağlıyoruz diyerek iktidarın ekonomik söylemine yedekleniyor. “Yurt içinde ve yurt dışında asılsız iddialarla algı operasyonu yapılıyor” buyuruyorlar. Neredeyse tüm sözcükler ve kavramlar iktidarın argümanlarından seçilmiş, “İhracatımızı baltalamaya çalışıyorlar" diye mızıklanıyor.
Özak Tekstil, çok övündüğü 40 yıllık mazisinin ve ‘dünya markalarına üretim’in işçileri sayesinde olduğunu, o işçilerin istedikleri sendikayı tercih etme hakkı olduğunu, temel hakları için mücadele eden işçileri askere, polise, devlete, saraya şikayet etmekle sonuç alınabilecek noktanın geçildiğini dün itibariyle görmüyordu. Er geç görecek.
Özak işçilerinin kararlılığının karşısında dün jandarmanın, müftünün ve patronun resmi geçidi vardı. Herkesin rolünün açığa çıktığı bir ışıma ânı…
Özak işçilerine karşı jandarma, müftü, patron…
19
0
08.12.2023
Şanlıurfa’da kurulu Özak Tekstil fabrikasında bir işçinin, Birtek-Sen’e üye olduğu için işten atılması üzerine başlayan direniş bugün 12. gününde. Özak işçilerinin atılan arkadaşlarının işe geri alınması ve sendika seçme haklarının tanınması talepleriyle başlattığı direniş, Türkiye’nin ‘ihracat üssü’ olarak görülen bölgedeki sömürü ilişkilerini ve gerek merkezi yönetimin gerekse yerel yönetimlerin sınıf karakterini ele veren çarpıcı görüntüler oluşturuyor her gün… İzmir’de Agrobay işçisi kadınların, Soma’da, Amasra’da, Zonguldak’ta madencilerin, Düzce’de ve tüm Marmara’da metal işçilerinin, ülkenin dört bir yanında topraklarını, ağaçlarını yerli-yabancı tekellere karşı korumaya çalışan köylülerin başına gelenler Özak işçilerinin de başına geliyor. Devlet tüm fiziki ve ideolojik araçlarıyla, tastamam bir sermaye aygıtı olarak işçilerin karşısına çıkıyor. Dün yaşanan olaylar, bu tabloyu son derece berrak şekilde gözler önüne serdi. Türkiye’nin dört bir yanındaki işçiler, sermaye ve devletin angaryasına boğulmuş kamu ve özel sektör memurları, ücretli emeğin tüm katmanları, geçimini sağlamak için emeğini satmak zorunda kalan ülkenin ezici çoğunluğu 7 Aralık 2023 Perşembe günü Urfa’da yaşananları bilmelidir. Bu bir tek gün, tıka basa dolu bir hakikat sandığı gibi, devlet-sermaye-sınıflar dersinin malzemesini sunuyor bize…
7 Aralık sabahı Urfa jandarması, direnişteki Özak işçilerinin fabrika........
© Evrensel
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
