Anayasa Mahkemesi ile Yargıtay arasındaki çatışma kadar, Ogün Samast’ın tahliyesiyle ortaya saçılan olumsuz sonuçların çözümünün yeni bir anayasa yapılması koşuluna bağlanması kesinlikle gerçeklikten uzak olup, AKP’nin her bahanede kendi düşüncesine ya da çıkarına uygun yeni bir anayasa yapılması arzusunun kahredici sonucudur. AKP, aklına ve misyonuna uygun olarak, Türkiye’nin toplumsal rejimini ve düzenini değiştirmeyi hedeflemektedir. Bu hedefe adım adım ilerleyen AKP son seçim sonrasında hedefe yaklaştığı izlenimi almış olacak ki son darbeyi vurmaya yeltenmektedir.

Gerek Anayasa Mahkemesi ile Yargıtay arasındaki çelişme gerek Can Atalay meselesinde bir çıkmaza girilme görüntüsü ya da tüm siyasi liderlerin tercihlerine aykırı olarak (!) Ogün Samast olayının da makul bir sonuca ulaştırılamaması hukuki altyapının yetersizliğini değil, siyasi otoritenin keyfiliği ve fırsatçılığını gösterir. Şöyle ki her bir toplumsal olay için ne kanun oluşturulur ne de kanun maddesinin Anayasa’nın münferit olaylarla uzaktan yakından bir ilgisi vardır. Peki, karşılaşılan bir olay nasıl çözülür? Çok basit: Hukuk sistemi ve kanunların yazılış felsefesi ve ruhu ile çözülür. Bundan dolayıdır ki hukuk sistemi salt yasalardan oluşmaz, içtihatlar, hatta teamüller sistemde önemli bir yer tutar. Kamu hukuku alanı dışında, bir sorunla karşılaşan bir yargıcın, kanun koyucu gibi davranarak, var olan yasaların toplumsal felsefesi ve ruhuna uygun şekilde karar verebileceği açık bir hükümdür. Kamu hukuku alanında ise örneğin iki yüksek mahkeme arasındaki ihtilaf, yaratılmaması açısından da oluşmuşsa çözümü açısından da kanun ya da anayasa maddesi ile değil, içtihatlar ya da teamüllerle çözülür. İki yüksek yargı arasındaki ihtilaf için anayasa değişikliği önerisi, her iki yüksek kurum için züldür. Bilindiği üzere, İngiltere’de yazılı bir metin olarak anayasa yoktur, peki İngiltere bir anayasal devlet değil midir? İngiltere bir anayasal devlettir, karşılaşılan sorunlar anayasal ruh bağlamında içtihat oluşturularak çözülür. Bir ülkede hemen hemen her olayı düzenleyen ne kadar çok yasa varsa, yazılı anayasada ne kadar çok madde varsa, o ülkenin gelişmişlik düzeyinin oldukça alt sıralarında olduğu anlaşılır.

Daha somut olarak şu soruyu soralım ve yanıtlamaya çalışalım. Farz edelim ki gerçekten var olan anayasa ile işler yürütülemiyor ve yeni bir anayasaya ihtiyaç vardır. Böyle bir durumda sorulacak soru şudur: Yapısı ve ruhu ile yeni anayasayı kim yapabilir? Bu soruya yanıt vermeden önce, anayasayı tanımlamamız........

© Evrensel