Sistemin koyduğu kurallarla hareket edildiğinde hem herkes rahat ve huzur buluyor, hem de görevlerin yapılmış olduğu kanaati oluşuyor. Sistem içinde bir kural uygulanırken kimse de acaba bu kural neden var, uygulanmasında nasıl bir gerekçe var ya da uygulanmazsa olmaz mı, diye düşünmüyor. Daha da önemlisi, acaba bu kuralı kim, hangi gerekçe ile koydu, acaba bu kuralın uygulanışında birilerinin çıkarı söz konusu mu diye de fazla düşünen yok. İşte bugün kısaca söz edeceğim konu, sistemin hakimi sermaye tarafından koyulan ve yandaşı devlet tarafından aksak-topal uygulanan böyle bir sistem sömürüsü dayatmasıdır. Topluca ifade etmek gerekirse, bugün kısaca tartışacağım konu emekli kesenekleri meselesidir.

Şöyle bir saptama ile tartışmaya başlayalım. Emekliler, emekli olduklarında süre içinde yapılmış kesintilerin nakdi değerleriyle kendilerine ödenmesini istiyorlar. Düşüncelerine göre, hak ettikleri parayı aldıklarında da, haklarını almış olmaktadırlar. Bu nasıl bir ilginç bilinç kaybıdır ki, böyle! Bu sürecin fevkalade yoğun bir sömürü olduğunu iddia ediyorum. Bu süreç üç bakımdan örtülü sömürü aracıdır.

Olayın sömürü boyutuna girmeden, iki senaryo üzerinde düşünelim. Birinci senaryoda sermaye ile emekçiler anlaşıp, ücret üzerinde hiçbir kesinti yapılmadan ücret brüt olarak ödenir; ikinci senaryoda ise, emeklilikte yapılmış kesintiler tümüyle nakdi değeriyle ödenir. Birinci senaryoda, sömürü sadece ücret üzerinde gerçekleşmiş olur; ikinci senaryoda ise emekli faiz ve enflasyona bağlı olarak reel değer kaybına uğrar. Demek ki, ücret üzerinde yapılan kesintiler emekçiyi ücret dışında da sömürü altına almaktadır. Şöyle ki, emeklilikte tüm geçmiş kesintilerin nakdi değeriyle ödenmesi halinde dahi sömürü söz konusu ise, ücretin brüt olarak ödenmeyip, üzerinden kesinti yapılması sermayenin lehine bir durum oluşturmaktadır. Bu nasıl........

© Evrensel