Adet olmuştur, ekonomideki her olumsuzluk kriz olarak tanımlanır. Söze “krizdeki Türkiye…” diye başlanır.

En ileri gideni, Türkiye ekonomisinin içinde bulunduğu “Bu kriz değil, buhran” tanımını yapan Kılıçdaroğlu olmuştu.

Şüphesiz bu tür saptamalar yaptıracak az olumsuzluk yok ülke ekonomisinde.

2023’te sanayi üretimi yüzde 2’den az arttı örneğin. İşsizlik, başvurusu yapmayanları işsiz saymayan resmi rakamlarla yüzde 9.4 oldu. Gerçeğe daha yakın “geniş tanımlı” işsizlik oranı ise yüzde 26.5. 2023 ocağındaki yüzde 21.9’luk oranla karşılaştırıldığında işsizliğin küçümsenmeyecek biçimde arttığı görülüyor. Enflasyon resmi rakamla bile şubatta yüzde 67’ydi. ENAG yaklaşık iki katını açıkladı. Türkiye Arjantin’le Lübnan’dan sonra dünya üçüncüsü. 2023 sonundaki dış borç stoku 483 milyar dolar. Ana para ve borcun amortismanı olarak bu yıl ödenmesi gereken “kısa vadeli borç” 200 milyar dolar. 35 milyarlık cari açık eklendiğinde, 2024’te 235 milyar dolarlık zorunlu borç ödemesi bulunuyor.

Ücretli emeğin; emekliler dahil, işçi ve emekçilerin durumu ise vahim. Emekli ortalama 10 bin, ücretlilerin büyük bölümünü kapsayan asgari ücretlilerse 17 bin TL ile kendilerini ve ailelerini geçindirmek zorunda ki, bu olanaksız. Bu para, örneğin İstanbul’da ev kirasını bile karşılamıyor! Enflasyonun yüküyle birlikte zamlar ve vergiler de onların sırtına bindiriliyor. Bu, ekonominin bütün olumsuzluklarının, hele........

© Evrensel