Hatay’da 6 Şubat günü yapılan anmalarda iktidarın ve ana muhalefetin siyasetçileri yuhalandı. Depremin üzerinden geçen bir yıl boyunca felaket bölgesinde yaşayan halk için her geçen gün yeni bir travma anlamına geldi. Hatay mevcut düzenin halkın üzerine ağır bir kütle olarak yıkılmaya devam ettiği bir yer oldu.

Daha önce AKP’den sonra CHP’den Hatay’da belediye başkanlığı yapan ve yine ana muhalefet partisinden aday gösterilen, Rönesans Rezidans’ın yıkımıyla ilişkili görülen Lütfü Savaş’a gösterilen ‘Unutmayacağız, affetmeyeceğiz, helalleşmeyeceğiz’ sloganlarıyla gösterilen tepkiler bu çöken düzenin payandaları arasında ana muhalefet partisinin de tanımlandığına işaret ediyor.

Hatay yalnız değil; düzen her gün giderek ağır bir hacim kazanarak çöküyor yoksulların üzerine.

Hatay sadece yerel seçimler yaklaşırken şimdiye kadarki iyiye gitmeyen karnelerini seçmen eğilimlerindeki kesişim kümelerinden aday arayarak, bu eğilimleri de anketlerle tespit etmeye çalışarak, olmadık ittifaklarla yerelleri paylaşarak halka aday dayatma tarzının en kristalize örneği sadece. Her seçimde olduğu gibi popülaritelerini ve sosyal sermayelerini kişisel ikballerine yatırım yapan adaylar da her yerde yarış halinde.

İktidarın yerel yönetimlerle ilgili perspektifi belli; Erdoğan bunu merkezi yönetime uygun bir yerel yönetim olmazsa hizmet yok diyerek özetledi. Bütün idari organların yukarı doğru merkezileştiği bir sistemin önemli öğeleri yerel yönetimler. Bu konuda propagandanın ve yalanın da sınırı yok. Deprem bölgelerinden gelen haberlere göre vadedilen sayının çok azının gerçekleştiği konutların AKP’ye oy veren kişilere dağıtıldığı ortaya çıkıyor. Özhaseki “Konut dağıtılanların, eğer ölüleri yoksa, iyi ki deprem olmuş, villa gibi evlerde oturacağız” dediklerini iddia ediyor. Ya ölüleri........

© Evrensel