Sokakta durdurup, geçmiş olsun diyor hiç tanımadığım insanlar. Boynuma sarılıp, üzgün gözlerle gözümün içine bakıyor üç gündür. Her geçmiş olsun dediklerinde, bize gelecek, asıl onlara geçmiş olsun diyorum ben de. Neden mi? Hiç tanışmadığım insanların dostluğunu, dayanışmasını büyütüyorlar, bize hissettiriyorlar çünkü...

İlk kez bu tür bir dostluk duygusunu 2016 Haziran’ında tutuklanıp, on günde bizi tahliye ettiklerinde yaşamıştım. Sokakta, vapurda, metroda... Sonra geçen sene ekimde tutuklanıp 11 Ocak duruşmasıyla ceza biçip tahliye ettiklerinde daha da güçlenen bir dayanışmayı iliklerimde hissettim. İnsanların gözlerinin içinde sevinci görmemi, oluşturmaya çalıştıkları algıyla düşmanlaştırma girişimlerinin boşa çıkışına tanıklık etmemi sağladılar her saldırılarında. Şimdi daha da büyüttükleri bir dayanışmanın müsebbibi oldular. Araçsallaştırdıkları yargı eliyle Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi olarak hepimizi görevden alıp, meslektaşlarımızın iradesine darbe vurduklarında, hekimlerin seçme hakkını ortadan kaldırdıklarında yalnız hekimler değil, toplumda da yansımasının olacağını tahmin etmelerini beklerdim.

Türk Tabipleri Birliğinin toplumda ciddi bir karşılığı var, 70........

© Evrensel