Bizler Gazze Şeridi’nde yaşayan çocuklarız. Gazze bizim evimiz. Burası ufacık sokakları olan küçük bir yer ve birbirine çok yakın yaşayan çok sayıda insan var. Çok küçük olduğu için Gazze’de her yer tehlikeli ve sığınacak bir yer yok.

Bizim evimiz olan Gazze’nin yok edilmekte olduğunu bilmenizi istiyoruz. Kuleler, okullar ve hastaneler gibi güzel yerler bile yok ediliyor. Saatlerce elektrik yok; hepimiz yerde ya da koridorlarda uyumak zorundayız ve geceleri gerçekten çok karanlık oluyor.

Hayat artık korkutucu. Çatılar artık başımıza düşüyor. Ne zaman bir hava saldırısı olsa, dehşete düşüyoruz. Ne zaman dışarı çıkmaya çalışsak, ön kapıya geldiğimizde başka bir hava saldırısı oluyor ve olabildiğince hızlı bir şekilde içeri koşuyoruz. Odalarımız zangır zangır titriyor. İşte o zaman ailelerimize bir şey olacak diye duyduğumuz korkudan kalplerimiz de titriyor. Tek düşündüğümüz bir sonraki hava saldırısının nereye yapılacağı, bombaların nereye düşeceği. Annelerimiz bize seslerin uzakta olduğunu söylüyor ama biz yakınlarda olduklarını........

© Evrensel